Η άγνωστη πρόταση του Αδόλφου Χίτλερ στον Γκρέγκορ Στράσσερ να αναλάβει το Υπουργείο Οικονομικών

 

Κάτι άγνωστο για την πλειοψηφία των Ευρωπαίων Εθνικοσοσιαλιστών, το οποίο ιδιαίτερα στην Ελλάδα φροντίζουν να αποκρύπτουν επιμελώς οι ακροδεξιές υαίνες που υποδύονται τους «πιστούς ακόλουθους της κληρονομιάς του Φύρερ», είναι η πρόταση που είχε κάνει το 1934 ο Καγκελάριος πλέον του Ράιχ, Αδόλφος Χίτλερ, στον Γκρέγκορ Στράσσερ να αναλάβει το Υπουργείο Οικονομικών. Οι άριστες οργανωτικές ικανότητες του Γκρέγκορ Στράσσερ, η επιτύχια του Κόμματος στον Βορρά που οφειλόταν σε αυτόν  αλλά και η πίστη που έδειχνε στο πρόσωπο του Χίτλερ παρά τις διαφωνίες ήταν πράγματα που είχαν κάνει τον Αδόλφο να τρέφει εκτίμηση προς τον δεύτερο μεγαλύτερο εκφραστή της "αριστερής τάσης" του NSDAP. Ήδη από τον Ιούλιο του 1933 ο Γκρέγκορ είχε αναλάβει χρέη Προέδρου της Εθνικής Ένωσης της Γερμανικής Φαρμακευτικής Βιομηχανίας ενώ κατά τη διάρκεια της κομματικής του θητείας απολάμβανε πλειάδα αξιωμάτων όπως Ηγέτης των S.A της Κάτω Βαυαρίας, Γκαουλάιτερ της Κάτω Βαυαρίας, Εθνικός Υπεύθυνος Προπαγάνδας και εκλεγμένος βουλευτής του Ράιχσταγκ. Ήταν αρχισυντάκτης του Οικονομικού Προγράμματος του NSDAP και έχει εγκωμιαστεί από τον μεγάλο Φιλόσοφο του Εθνικοσοσιαλισμού Alfred Rosenberg παρά την σημερινή λάσπη που δέχεται από τους ναζιστικοφανείς ακροδεξιούς κλόουν. Και τότε όμως, μέσα στο Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα, η ακροδεξιά αντίδραση προσπαθούσε να τον περιορίσει και να τον διαβάλλει και αυτός ήταν και ο λόγος που ο Γκρέγκορ Στράσσερ αρνήθηκε το υπουργικό χαρτοφυλάκιο. 

«Στις 13 Ιουνίου, πρωτού ταξιδέψει στη Βενετία για να συναντήσει τον Ντούτσε, ο Αδόλφος επισκέφθηκε τον Γκρέγκορ. Οι δύο τους δεν είχαν ξανασυναντηθεί μετά από την θυελλώδη ρήξη τους που είχε επέλθει χάρη στις ίντριγκες του Πάπεν, του Γκαίρινγκ και του Γκέμπελς. 

"Σου προσφέρω το Υπουργείο των Οικονομικών, Στράσσερ. Αποδέξου την πρόταση και οι δύο μας μπορούμε ακόμη να σώσουμε την κατάσταση".

"Αποδέχομαι κύριε Χίτλερ" είπε ο Γκρέγκορ "υπό την προϋπόθεση ότι θα διωχθούν ο Γκαίρινγκ και ο Γκέμπελς. Κανένας ειλικρινής άνθρωπος δεν μπορεί να δουλέψει μαζί τους".

Η απάντηση του Γκρέγκορ, την αυθεντικότητα της οποίας μου επιβεβαίωσε ο αδελφός μου Paul, ήταν απάντηση ενός τζέντλεμαν και όχι ενός πολιτικού. Προσπαθώντας να απαλλαγεί από τον Γκαίρινγκ και τον Γκέμπελς συγχρόνως "χτυπούσε το κεφάλι του σε έναν τοίχο από τούβλα". Ο Γκαίρινγκ θα μπορούσε να είχε θυσιαστεί για τον Γκρέγκορ καθώς βρισκόταν σε αντίθεση με τον Χίμλερ στον οποίον αρνούταν να παραχωρήσει τον έλεγχο της Γκεστάπο του Βερολίνου. Ο Χίμλερ ήταν Αρχηγός της Αστυνομίας στη Νότια Γερμανία και επέμενε να θέσει όλες τις αστυνομικές οργανώσεις του Ράιχ υπό τον δικό του έλεγχο. Ο Αδόλφος ευνοούσε τον Χίμλερ σε αυτή την διαμάχη γιατί δεν του άρεσε που ο Γκαίρινγκ είχε ταυτιστεί με τους αντιδραστικούς και επίσης ήθελε τον Γκρέγκορ πίσω. Ο Γκέμπελς ωστόσο ήταν απαραίτητος για τον Φύρερ». 

Αυτά γράφει ο Όττο Στράσσερ στο βιογραφικό του έργο «Ο Χίτλερ και Εγώ» τα οποία επιβεβαιώνει μάλιστα και ο μελετήτης του Γκρέγκορ Στράσσερ, Peter Stachura, στο βιβλίο του «Gregor Strasser and the Rise of Nazism». Λίγες μέρες αργότερα από αυτή τη πρόταση ο Γκρέγκορ θα γίνει ένα ακόμη από τα θύματα της ακροδεξιάς αντίδρασης στη περίφημη «Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών».