To Μανιφέστο για την Κατάργηση της Δουλείας του Τόκου (Μέρος Β)

 

«Βρισκόμαστε εν μέσω μιας από τις πιο σοβαρές κρίσεις, που ο φτωχός λαός μας πρέπει να υπομείνει στην οδυνηρή ιστορία του. Ο λαός μας είναι βαριά άρρωστος, όλος ο κόσμος είναι βαριά άρρωστος. Οι λαοί τραυλίζουν αβοήθητοι· μια παθιασμένη λαχτάρα, μια κραυγή για λύτρωση περνάει μέσα από τις ζοφερές μάζες. Με γέλια και χορούς, με τον κινηματογράφο και με θεατρικές παραστάσεις, ο λαός σαν παράλογος προσπαθεί να κρύψει τη δική του θλιβερή μοίρα. Να κρύψει τις απατηλές ελπίδες του, να κρύψει τον βαθύ, εσωτερικό του πόνο, την τρομερή απογοήτευση όλων όσων, με χαρά, θα αποκαλούσε κανείς «επιτεύγματα της επανάστασης». Πόσο διαφορετικά τα είχε φανταστεί όλα, πόσο διαφορετικές έδειχναν οι όμορφες υποσχέσεις· ο αστραφτερός χρυσός φαινόταν να είναι το παν, ήταν όλα όσα ήλπιζε κάποιος να αποκτήσει στο σκοτάδι της νύχτας, στο σκοτάδι της στρατιωτικής μας κατάρρευσης, μα τώρα, που η γκρίζα μέρα φωτίζει το εύρημα, αυτό δεν είναι παρά μικρά, σάπια, κομμάτια ξύλου. Στεκόμαστε εκεί αμήχανοι· για χάρη αυτών των μικρών σάπιων κομματιών ξύλου, που έλαμπαν τόσο όμορφα στο σκοτάδι της νύχτας, έχουμε πετάξει όλα όσα μας ήταν μέχρι τώρα αγαπητά και πολύτιμα, γεμίζοντας τις τσέπες μας με αυτό το θλιβερό εύρημα.

Δεν θα πρέπει να αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ειδικά οι φτωχότεροι από τους φτωχούς κυριεύονται από το θυμό της απελπισίας και μαίνονται με παράλογη οργή εναντίον των ίδιων τους των αδελφών και προσπαθούν να καταστρέψουν όλα όσα τους εμποδίζουν στη βαθιά λαχτάρα τους για λύτρωση. Αυτή η κατάσταση οδηγεί στην απόλυτη τρέλα, όταν η ασυνειδησία και η βλακεία χτυπούν το λαό ακόμη περισσότερο και το πού οδηγεί αυτή η τρέλα, το βλέπουμε στην μπολσεβικική Ρωσία. Η εθνικοποίηση, όπως λέγεται η κοινωνικοποίηση στη Ρωσία, αποδείχθηκε αποτυχία, δηλώνει με ψυχραιμία ο Λένιν. Εκεί, η οικονομία έχει καταστραφεί, η αγοραστική δύναμη του χρήματος είναι μηδενική, η διανόηση έχει δολοφονηθεί, ο εργάτης έχει μείνει χωρίς ψωμί. Απόγνωση σε όλο το λαό· μόνο η αιματηρή τρομοκρατία που βασίζεται στις ορδές των Κινέζων και των Λετονών μισθοφόρων μπορεί να προστατεύσει τους κόκκινους δικτάτορες από την εκδίκηση του προδομένου λαού. Και σε εμάς, η εξέλιξη θα ακολουθήσει αυτήν την πορεία εάν συνεχίσουμε να αφήνουμε να στελεχώνουν την κυβέρνηση διεθνείς κερδοσκόποι, ξεροκέφαλοι φανατικοί των κομμάτων, εκπρόσωποι της πιο βαριά χρεωμένης τάξης, της αστικής και μέλη μιας φυλής που ουσιαστικά είναι ξένη στον γερμανικό λαό.

Πώς λέγονταν όλες εκείνες οι όμορφες λέξεις που συνήθιζαν να ψιθυρίζουν, συνέχεια, στο αυτί μας; «Διαπραγμάτευση ειρήνης», «Κοινωνία των Εθνών», «κοινοβουλευτισμός», «λαϊκή κυριαρχία», «δημοκρατία», «δικτατορία του προλεταριάτου», «σοσιαλισμός», «καταστροφή του καπιταλισμού», «απελευθέρωση από τον μιλιταρισμό», και άλλα τέτοια όμορφα συνθήματα. Υποτίθεται ότι θα προέκυπτε ένας νέος, ελεύθερος λαός, που θα καθόριζε την ίδια του τη μοίρα. Από όλα αυτά τίποτε δεν έχει γίνει στην πραγματικότητα, τίποτα από όλα αυτά δεν θα μπορούσε ποτέ να υλοποιηθεί και δεν θα υλοποιηθεί ποτέ, εάν δεν ασχοληθούμε με όλα αυτά τα φαινόμενα, όλα αυτά τα συνθήματα με την υψηλότερη ηθική σοβαρότητα, εάν δεν εξετάσουμε σχολαστικά τα συμπτώματα της ασθένειας με τον τρόπο που θα το έκανε αυτό ένας ευφυής γιατρός, ο οποίος θα νοιαστεί, ο οποίος θα προβεί σε μια προσεκτική διάγνωση της κατάστασης του ασθενούς, χωρίς να αποφύγει τον κόπο να διαπιστώσει την προέλευση αυτής της σοβαρής, και πολύ κρίσιμης, ασθένειας. 

Μαμωνισμός είναι το όνομα της ασθένειας της εποχής μας. Τι είναι ο Μαμωνισμός;

Ο Μαμωνισμός είναι η απόκοσμη, αόρατη, μυστηριώδης κυριαρχία των μεγάλων, διεθνών, χρηματοοικονομικών δυνάμεων. Ο Μαμωνισμός όμως είναι και μια νοητική κατάσταση· είναι η λατρεία αυτών των χρηματοοικονομικών δυνάμεων από την πλευρά όλων εκείνων που μολύνθηκαν από το δηλητήριο του μαμωνισμού. Ο Μαμωνισμός είναι η τεράστια υπερβολή της, εκ φύσεως υγιεινής, ανθρώπινης παρόρμησης για κέρδος. Ο Μαμωνισμός είναι η τρέλα της απληστίας για χρήματα, που δεν έχει κανέναν μεγαλύτερο στόχο από τη διαρκή συσσώρευση χρήματος, που επιδιώκει, με απαράμιλλη ωμότητα, να υποχρεώσει όλες τις δυνάμεις του κόσμου να βρίσκονται στην υπηρεσία του και που επιθυμεί να οδηγήσει στην οικονομική σκλαβιά, στην εκμετάλλευση του εργατικού δυναμικού όλων των λαών του κόσμου. Ο Μαμωνισμός είναι η νοητική κατάσταση, που οδήγησε στην παρακμή όλων των ηθικών εννοιών. Ο Μαμωνισμός θεωρείται ένα παγκόσμιο φαινόμενο, που εξισώνεται με τον κτηνώδη, αδίστακτο εγωισμό του ανθρώπου. Ο Μαμωνισμός είναι το πνεύμα της απληστίας, ο ασυγκράτητος πόθος για κυριαρχία, η ψυχική τάση που είναι εξ ολοκλήρου επικεντρωμένη στην υφαρπαγή των αγαθών και των θησαυρών του κόσμου· με τη βαθύτερη έννοια είναι η θρησκεία εκείνων των ανθρώπων που πιστεύουν στο καθαρά φθαρτό-γήινο.

Ο Μαμωνισμός είναι το ακριβώς αντίθετο του σοσιαλισμού. Ο σοσιαλισμός, που γίνεται αντιληπτός σαν μία ανώτερη ηθική ιδέα, είναι η αντίληψη ότι ο άνθρωπος δεν βρίσκεται στον κόσμο μονάχα για τον εαυτό του, ότι κάθε άτομο έχει καθήκοντα απέναντι στην κοινότητα, απέναντι σε όλη την ανθρωπότητα. Ότι δεν είναι υπεύθυνος απλά για την άμεση ευημερία της οικογενείας του, αλλά και για τα μέλη της φυλής του, του λαού του, ότι έχει ακλόνητη ηθική υποχρέωση απέναντι στο μέλλον των παιδιών του και του λαού του.

Πιο συγκεκριμένα, θα πρέπει να κατανοήσουμε τον Μαμωνισμό σαν τη συνειδητή συνωμοσία των μεγάλων καπιταλιστών που διψούν για εξουσία πάνω σε όλους τους λαούς. Η μεταμφιεσμένη εμφάνιση του Μαμωνισμού, είναι πάντοτε κάτι το αξιοσημείωτο.

Οι μεγάλοι μεγιστάνες του χρήματος παραμονεύουν σαν η τελευταία κινητήρια δύναμη πίσω από τον αγγλο-αμερικάνικο ιμπεριαλισμό· τίποτε άλλο. Οι μεγάλες δυνάμεις του χρήματος είναι αυτές που χρηματοδότησαν τις τρομερές ανθρώπινες δολοφονίες του Παγκοσμίου Πολέμου. Οι μεγάλες δυνάμεις του χρήματος, σαν ιδιοκτήτες όλων των μεγάλων εφημερίδων, έχουν παγιδεύσει τον κόσμο σε έναν ιστό ψεμάτων. Διεγείρουν, με ευχαρίστηση, όλα τα κατώτερα πάθη· έχουν, καλλιεργήσει με επιμέλεια, την ανάπτυξη των σημερινών τάσεων· έχουν φέρει την γαλλική ιδέα εκδίκησης, μέσω της πονηρής προπαγάνδας του Τύπου, σε σημείο βρασμού· έχουν, με προσοχή, καλλιεργήσει την ιδέα του πανσλαβισμού, τη σερβική έπαρση περί «μεγάλης δύναμης» και την ανάγκη αυτών των κρατών για χρήματα, ακόμη κι αν χρειαστεί να ανάψει μια φωτιά παγκόσμιας κλίμακας. Ακόμη και σε εμάς, στη Γερμανία, το πνεύμα του Μαμωνισμού, που θέλει μονάχα να βλέπει περισσότερες εξαγωγές, αύξηση του πλούτου, την αύξηση των κερδών, τα έργα μεγάλων τραπεζών και τις διεθνείς χρηματοδοτήσεις, έχει οδηγήσει σε έναν αποπροσανατολισμό του δημοσίου ήθους, στη βύθιση των κυβερνητικών μας κύκλων στον υλισμό και τη φιληδονία, σε μια ισοπέδωση της εθνικής μας ζωής, όλοι οι παράγοντες που συμβάλλουν στην φοβερή μας κατάρρευση.

Πρέπει να αναρωτηθούμε με έκπληξη, από πού προέρχεται ο Μαμωνισμός, από πού αντλεί την ακαταμάχητη δύναμή του το μεγάλο διεθνές κεφάλαιο.

Δεν μπορεί να παραβλεφθεί το γεγονός ότι η διεθνής συνεργασία των μεγάλων χρηματοοικονομικών δυνάμεων αντιπροσωπεύει ένα εντελώς νέο φαινόμενο. Δεν έχει υπάρξει ποτέ κάτι παρόμοιο στην ιστορία. Οι διεθνείς υποχρεώσεις νομισματικής φύσεως, μας ήταν, ουσιαστικά, άγνωστες. Μόνο χάρη στην άνοδο της διεθνούς οικονομίας, του γενικού διεθνούς εμπορίου, κατάφερε να επικρατήσει η ιδέα της οικονομικής πολιτικής των τόκων κι εδώ ακριβώς, αγγίζουμε τη βαθύτερη ρίζα, εδώ έχουμε χτυπήσει την εσώτατη πηγή δύναμης από την οποία «η Διεθνής του Χρυσού» απομυζά την ακαταμάχητη δύναμή της.

Ο τόκος των δανείων είναι η διαβολική αρχή από την οποία γεννήθηκε «η Διεθνής του Χρυσού». Το δανειακό κεφάλαιο έχει επεκταθεί, πραγματικά, παντού. Όπως και με τα πλοκάμια των πολύποδων, έτσι και το μεγάλο δανειακό κεφάλαιο έχει παγιδεύσει όλα τα κράτη και όλους τους λαούς του κόσμου.

Τα κρατικά ομόλογα, τα κρατικά δάνεια, τα σιδηροδρομικά ομόλογα, τα πολεμικά ομόλογα, οι υποθήκες, οι χρεώσεις καλυμμένων ομολόγων, οι, εν ολίγοις, τίτλοι ομολόγων όλων των ειδών, έχουν κατά κάποιον τρόπο παγιδεύσει ολόκληρη την οικονομική μας ζωή, με τέτοιο τρόπο, που όλοι οι λαοί του κόσμου σπαρταρούν τώρα αβοήθητοι, παγιδευμένοι στους ιστούς του χρυσού. Για χάρη της αρχής του τόκου, για χάρη μιας βαθιά εσφαλμένης κρατικής αντίληψης, κατά την οποία κάθε μορφή ιδιοκτησίας έχει δικαίωμα στα κέρδη, έχουμε παραδοθεί στη σκλαβιά του τόκου των χρημάτων. Ούτε ένας πραγματικά υγιής ηθικός λόγος δεν μπορεί να δοθεί για το γεγονός ότι η απλή κατοχή χρημάτων δημιουργεί το δικαίωμα στα συνεχή κέρδη των τόκων. 

Αυτή η εσωτερική αντίθεση απέναντι στον τόκο και στο μη δεδουλευμένο εισόδημα, κάθε είδους, που εισπράττεται χωρίς παραγωγική εργασία, προέρχεται από την ψυχή όλων των λαών και εποχών. Αλλά ποτέ οι λαοί δεν συνειδητοποίησαν τόσο πολύ αυτή τη βαθιά εσωτερική αντίθεση ενάντια στη δύναμη του χρήματος, όσο στην εποχή μας. Ποτέ δεν είχε ξανά προετοιμαστεί ο Μαμωνισμός με έναν τέτοιον παγκόσμιο τρόπο, για να ξεκινήσει μια παγκόσμια επικυριαρχία. Ποτέ στο παρελθόν δεν έθεσε όλη του τη μοχθηρότητα (κινητοποίηση των κατώτερων ορμών του ανθρώπου), την αρχομανία, τη μνησικακία, την απληστία, τον φθόνο και το ψέμα, με έναν τόσο πονηρά καμουφλαρισμένο, αν και ωμά πιεστικό τρόπο στην υπηρεσία του όπως τώρα. Ο Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν, με τη βαθύτερη έννοια, μία από τις μεγαλύτερες αποφάσεις στην εξελικτική πορεία της ανθρωπότητας στην πάλη της να αποφασίσει εάν η μαμωνιστική-υλιστική κοσμοθεωρία ή η σοσιαλιστική-αριστοκρατική κοσμοθεωρία θα καθορίσουν την τύχη του κόσμου στο μέλλον.

Επιφανειακά, ο μαμωνιστικός αγγλοαμερικανικός συνασπισμός έχει αναμφίβολα κερδίσει προς το παρόν. Σαν αντίδραση σε αυτόν, εγέρθηκε στην Ανατολή ο μπολσεβικισμός, και αν κάποιος θέλει να δει μια σπουδαία ιδέα στον μπολσεβικισμό, αυτό είναι αναμφίβολα η εκ διαμέτρου αντίθετη θέση που έχει απέναντι στη μαμωνιστική κοσμοθεωρία. Ωστόσο, οι μέθοδοι που αναζητά να εφαρμόσει ο μπολσεβικισμός, είναι προσπάθειες θεραπείας σαν κι αυτές του διαβόητου Άισενμπαρτ. Προσπαθεί να βοηθήσει έναν ασθενή που υποφέρει από εσωτερική δηλητηρίαση με ένα νυστέρι, ακρωτηριάζοντας το κεφάλι του, τα χέρια του και τα πόδια του.

Σ’ αυτή την μανία του μπολσεβικισμού, σ’ αυτό το ανόητο αναποδογύρισμα θα πρέπει να αντιταχθούμε με μια νέα, καλά οργανωμένη ιδέα, η οποία, σαν μια ενοποιός δύναμη, θα ενώσει όλες τις εργατικές τάξεις και θα αποβάλλει την τοξική ουσία που έχει αρρωστήσει τον κόσμο.

Αυτό το μέσο το βλέπω στην κατάργηση της δουλείας του τόκου των χρημάτων».

ΠΗΓΗ

Μέχρι τέλους...

 

Κρατήστε ψηλά το Λάβαρο! Να είστε Περήφανοι για τις Ιδέες σας! Και ας μας λένε "κομμούνια" οι «πατριώτες» και ας μας λένε "νεοναζί" και "ακροδεξιούς" οι αριστεροί. Δεν πιστεύουμε σε Θρησκείες, ίσως μονάχα σε Αιρέσεις. Ναι, περήφανοι Αιρετικοί μέχρι τέλους γιατί η Αίρεση μας θα νικήσει. Φαίοι και Κόκκινοι μέχρι το μεδούλι γιατί αυτά είναι τα χρώματα του Αγώνα και του Αίματος!

Μόνο στην ΠΑΤΡΙΔΑ και τον ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ πιστεύουμε. Όποιος θέλει να μας ακολουθήσει ευπρόσδεκτος. Όποιος πάλι όχι, θα μας βρεί μπροστά του!

Το Μανιφέστο για την Κατάργηση της Δουλείας του Τόκου

 

«Ο Μαμωνισμός είναι η σοβαρότερη, πανταχού παρούσα και βαριάς μορφής ασθένεια, από την οποία υποφέρει σήμερα ο πολιτισμένος κόσμος μας και μάλιστα ολόκληρη η ανθρωπότητα. Είναι σαν μια καταστροφική μάστιγα, σαν ένα σαρκοβόρο δηλητήριο, που έχει κυριεύσει τους λαούς του κόσμου.

Σαν «Μαμωνισμός» νοείται:

Από τη μία μεριά, οι τεράστιες διεθνείς υπερδυνάμεις του χρήματος, οι υπερκρατικές χρηματοοικονομικές δυνάμεις που έχουν εκθρονίσει κυρίως κάθε δικαίωμα αυτοδιάθεσης των λαών, το μεγάλο διεθνές κεφάλαιο, τον, αποκλειστικά διεθνή, χρυσό· από την άλλη πλευρά, μια νοοτροπία, που έχει καταλάβει την ευρύτερη πλειοψηφία του λαού· η ακόρεστη απληστία για απόκτηση, η καθαρά κοσμική θεώρηση της ζωής, που έχει ήδη οδηγήσει σε μια τρομακτική παρακμή όλων των ηθικών εννοιών και που θα συνεχίσει να το κάνει.

Αυτή η νοοτροπία ενσαρκώνεται, και φτάνει στην αποκορύφωσή της, μέσω της διεθνούς πλουτοκρατίας.

Η κύρια πηγή ισχύος του Μαμωνισμού είναι η ακούραστη και ατελείωτη ροή πλούτου που δημιουργείται μέσω του τόκου. Ο διεθνής χρυσός γεννήθηκε από αυτήν την, πέρα για πέρα ανήθικη ιδέα του τόκου των δανείων. Η πνευματική και ηθική ιδιοσυστασία που εγέρθηκαν από την απληστία για τόκο και κερδοσκοπίες κάθε είδους, έχουν οδηγήσει ένα μέρος της αστικής τάξης στον τρομακτικό βούρκο.

Η ιδέα του τόκου των δανείων είναι η διαβολική επινόηση του μεγάλου δανειακού κεφαλαίου, καθιστά εφικτή από μόνη της την τεμπέλικη ζωή μιας μειοψηφίας πλουσίων ανθρώπων εις βάρος των παραγωγικών λαών και του εργατικού δυναμικού, έχει οδηγήσει σε βαθιές, ασυμβίβαστες αντιπαλότητες, στο ταξικό μίσος από το οποίο προέκυψε ο εμφύλιος πόλεμος και ο αδελφοκτόνος πόλεμος.

Το μοναδικό γιατρικό, το ριζικό φάρμακο για την ανάκαμψη της ταλαιπωρημένης ανθρωπότητας, είναι η κατάργηση της δουλείας των τόκων του χρήματος.

Η κατάργηση της δουλείας των τόκων του χρήματος σηματοδοτεί τη μοναδική εφικτή και οριστική απελευθέρωση της παραγωγικής εργασίας από τις κρυφές, τεράστιες υπερδυνάμεις του χρήματος. Η κατάργηση της δουλείας των τόκων σημαίνει την αποκατάσταση της ελεύθερης προσωπικότητας, τη λύτρωση του ανθρώπου από τη σκλαβιά, από το μαγικό ξόρκι με το οποίο ο Μαμωνισμός έχει δεσμεύσει την ψυχή του. Όποιος θέλει να πολεμήσει τον καπιταλισμό, πρέπει πρώτα να καταργήσει την σκλαβιά των τόκων.

Από πού πρέπει να αρχίσει η κατάργηση της δουλείας των τόκων; Απ’ το δανειακό κεφάλαιο! Γιατί; 

Διότι το δανειακό κεφάλαιο είναι τόσο ισχυρό, σε σύγκριση με κάθε άλλο μεγάλο βιομηχανικό κεφάλαιο, που οι μεγάλες χρηματοοικονομικές δυνάμεις μόνο με την κατάργηση της σκλαβιάς των τόκων του δανειακού κεφαλαίου μπορούν να καταπολεμηθούν αποτελεσματικά. 20 προς 1, είναι η αναλογία του δανειακού κεφαλαίου ως προς το μεγάλο βιομηχανικό κεφάλαιο. Κάθε χρόνο ο γερμανικός λαός πρέπει να πληρώνει πάνω από 12 δισεκατομμύρια τόκους για δανειακά κεφάλαια με τη μορφή των άμεσων και έμμεσων φόρων, ενοικίων και των αυξήσεων στο κόστος διαβίωσης, τη στιγμή που ακόμη και κατά τη διάρκεια της ραγδαίας ανόδου των τιμών στα χρόνια του πολέμου, το συνολικό ποσό όλων των μετοχικών μερισμάτων που κατένειμαν οι γερμανικές ανώνυμες εταιρείες, ανερχόταν σε 1 μόλις δισεκατομμύριο.

Η, σαν χιονοστιβάδα, αύξηση του δανειακού κεφαλαίου, μέσω της διηνεκούς, ατελείωτης και ακούραστης εισροής πλούτου από τον τόκο και από τον ανατοκισμό, ξεπερνά κάθε ανθρώπινη υπολογιστική ικανότητα.

Τι ευλογία θα προσφέρει η κατάργηση της δουλείας των τόκων στον εργατικό λαό της Γερμανίας, στους προλετάριους όλων των χωρών του κόσμου; 

Η κατάργηση της δουλείας των τόκων θα μας δώσει τη δυνατότητα να επιδιώξουμε την κατάργηση όλων των άμεσων και έμμεσων φόρων. Ακούστε το αυτό, εσείς, παραγωγικοί άνθρωποι όλων των χωρών, όλων των κρατών και των ηπείρων, όλα τα κρατικά έσοδα που προέρχονται από άμεσες και έμμεσες πηγές ρέουν συνεχώς στις τσέπες του μεγάλου δανειακού κεφαλαίου.

Τα έσοδα που αποκτούν οι κρατικές επιχειρήσεις, όπως είναι αυτά των ταχυδρομικών υπηρεσιών, των τηλεγραφικών, των τηλεφωνικών, των σιδηροδρομικών, των ορυχείων, των δασών, κ.λ.π., είναι απολύτως επαρκή για τη χρηματοδότηση όλων των απαραίτητων κρατικών δαπανών για τα σχολεία, την εκπαίδευση, την απονομή της δικαιοσύνης, τη διοίκηση, την κοινωνική πρόνοια. Άρα λοιπόν, κανένας αληθινός σοσιαλισμός δεν θα φέρει καμία ευλογία για την ανθρωπότητα, εφόσον τα έσοδα των κρατικών επιχειρήσεων παραμένουν φόροι υποτέλειας στο μεγάλο δανειακό κεφάλαιο.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο απαιτούμε πρώτα σαν θεμελιώδη νόμο του κράτους για τους γερμανικούς λαούς, και στη συνέχεια σαν θεμελιώδη νόμο για όλους εκείνους τους αδελφούς λαούς που θέλουν να συμμετάσχουν μαζί μας σε μια πολιτισμική ένωση μιας κοινότητας των εθνών, τα εξής:

1. Τα πολεμικά ομόλογα, καθώς και όλοι οι άλλοι χρεωστικοί τίτλοι του γερμανικού Ράιχ, καθώς και όλοι οι άλλοι χρεωστικοί τίτλοι των γερμανικών ομοσπονδιακών κρατιδίων, ιδίως τα σιδηροδρομικά ομόλογα, όπως και τα ομόλογα όλων των αυτοδιοικούμενων φορέων, να μετατραπούν με την κατάργηση της υποχρέωσης του τόκου από ονομαστική αξία, σε νόμιμο χρήμα.

2. Στην περίπτωση όλων των άλλων χρεογράφων σταθερού επιτοκίου, των καλυμμένων ομολόγων, των βιομηχανικών ομολόγων, των υποθηκών, κ.τ.λ., η υποχρέωση αποπληρωμής αντικαθιστά την υποχρέωση καταβολής τόκων· μετά από 20 ή 25 χρόνια, ανάλογα με το ύψος του τόκου, το δανειζόμενο κεφάλαιο αποπληρώνεται και το χρέος εξοφλείται.

3. Όλα τα χρέη των ακίνητων περιουσιών, οι υποθήκες, κ.λ.π., θα εξοφληθούν σύμφωνα με τις χρεώσεις που έχουν εγγραφεί στο κτηματολόγιο, όπως και πριν, σε δόσεις = σοφά. Η ακίνητη περιουσία σε κατοικίες και εκτάσεις γης, που με αυτόν τον τρόπο απελευθερώνεται από το χρέος, γίνεται μέρος της ιδιοκτησίας του κράτους ή της τοπικής αυτοδιοίκησης. Με αυτόν τον τρόπο, το κράτος είναι σε θέση να καθορίζει και να μειώνει τις τιμές ενοικίασης. 

4. Το νομισματικό σύστημα, στο σύνολό του, θα πρέπει να βρίσκεται κάτω από την εποπτεία της κεντρικής τράπεζας του κράτους. Όλες οι ιδιωτικές τράπεζες επίσης, τα ταχυδρομικά ταμιευτήρια, τα ταμιευτήρια και οι πιστωτικοί συνεταιρισμοί θα προσαρτηθούν στην κεντρική τράπεζα, σαν υποκαταστήματα.

5. Όλα τα δάνεια για ακίνητη περιουσία θα χορηγούνται μόνο μέσω της κρατικής τράπεζας. Η προσωπική = και καταναλωτική πίστωση θα αφήνεται στην αρμοδιότητα των ιδιωτών τραπεζιτών, με τη μορφή ειδικής άδειας από το κράτος. Παραχώρηση. Αυτή η ειδική άδεια θα χορηγείται εκτιμώντας την αναγκαιότητά της, ενώ δύναται να απαγορευθεί, σε ορισμένες περιφέρειες, η εδραίωση υποκαταστημάτων. Η εφαρμογή των τελών θα καθορίζεται από το κράτος.

6. Τα μετοχικά μερίσματα ομολόγων θα εξοφλούνται όπως ακριβώς τα χρεόγραφα σταθερού επιτοκίου, με ετήσιο ποσοστό 5%. Τα υπερβάλλοντα κέρδη θα ξεπληρώνονται, μερικώς, στους κατόχους μετοχών, σαν αποζημίωση για το κεφάλαιο «υψηλού κινδύνου» (σε αντίθεση με τα χρεόγραφα σταθερού επιτοκίου και τα χρεόγραφα εξασφαλισμένου κέρδους), ενώ τα επιπλέον υπερβάλλοντα κέρδη, μέσω του αυτόνομου δικαιώματος των εργαζομένων, είτε θα μοιράζονται κοινωνικά, είτε θα χρησιμοποιούνται για τη μείωση των τιμών των προϊόντων.

7. Για όλα τα άτομα που αδυνατούν να κερδίσουν τα προς το ζην για φυσικούς λόγους (γήρας, ασθένεια, σωματική ή νοητική εργατική ανικανότητα, ηλικιακή νεότητα), είναι εφικτό οι εισπράξεις από τον τόκο των επενδύσεων κεφαλαίου, ακόμη και σε αυξημένα επίπεδα, να συνεχίζουν να πληρώνουν την ισόβια πρόσοδό τους, έναντι στη χορήγηση χρεογράφων.

8. Προς όφελος της μείωσης της υποτίμησης των μέσων πληρωμής λόγω του υπάρχοντος πληθωρισμού, θα θεσπιστεί ένας καθολικός, αυστηρά κλιμακωτός φόρος στα πιστοποιητικά πολεμικών ομολόγων και σε άλλα χρεόγραφα του Ράιχ, και των άλλων κρατιδίων. Αυτά τα χαρτιά θα πολτοποιηθούν.

9. Μέσω του πιο εντατικού δημόσιου διαφωτισμού, πρέπει να καταστεί πλήρως σαφές ότι τα χρήματα είναι, και δεν θα πρέπει να είναι τίποτε παραπάνω από, μια απόδειξη της εκπληρωμένης εργασίας τους· δεδομένου ότι κάθε εξαιρετικά ανεπτυγμένη οικονομία έχει, βεβαίως, την ανάγκη των χρημάτων σαν μέσο συναλλαγής, ότι με αυτό η λειτουργία των χρημάτων τελειώνει ακριβώς εκεί και ότι σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει το χρήμα να δανείζεται σε μια απόκοσμη δύναμη, ώστε αυτή, μέσω του τόκου, να αναπτυχθεί, εις βάρος της παραγωγικής εργασίας.

Γιατί δεν τα έχουμε ήδη κατορθώσει όλα αυτά, που είναι τόσο αυτονόητα, που σώνει και καλά χαρακτηρίζονται, σε σχέση με το κοινωνικό ζήτημα, σαν «το αυγό του Κολόμβου»;

Διότι μέσα στη μαμωνιστική μας τύφλωση, έχουμε ξεμάθει πώς να διακρίνουμε με καθαρή διαύγεια το γεγονός ότι το δόγμα της αγιότητας του τόκου είναι μια τεράστια αυτοεξαπάτηση, ότι το ευαγγέλιο του «μακάριου» τόκου των δανείων έχει, από μόνο του, μπλέξει όλη μας τη σκέψη στα χρυσά δίχτυα της διεθνούς πλουτοκρατίας. Διότι έχουμε ξεχάσει και μας κρατούν επίτηδες στο σκοτάδι οι παντοδύναμες δυνάμεις του χρήματος, οι οποίες, με εξαίρεση μερικούς ισχυρούς του χρήματος, κρύβουν σε όλους το γεγονός ότι ο τόκος, που υποτίθεται ότι είναι τόσο όμορφος και που τον αγαπούν τόσο πολύ οι απερίσκεπτοι, αντισταθμίζεται, ολοσχερώς, από τους φόρους.

Η φορολογική μας νομοθεσία, στο σύνολό της, είναι, και παραμένει, όσο δεν απελευθερωνόμαστε από τη σκλαβιά του τόκου, απλά ένας υποχρεωτικός φόρος υποτέλειας στο μεγάλο κεφάλαιο, και όχι, όπως φανταζόμαστε, μια εθελοντική θυσία για την εκπλήρωση της εργασίας της κοινότητας.  

Επομένως, η απελευθέρωση από τη σκλαβιά του τόκου των χρημάτων είναι το ξεκάθαρο σύνθημα για παγκόσμια επανάσταση, για την απελευθέρωση της παραγωγικής εργασίας από τα δεσμά των υπερκρατικών δυνάμεων του χρήματος».

ΠΗΓΗ