«...Δημοσιογράφος: Σε ποια άλλα σημεία συμφωνήσατε με τον Νετζμετίν Ερμπακάν;
Jean-Marie Le Pen: Για το Έθνος, πρώτα απ' όλα. Ο Νετζμετίν Ερμπακάν είναι πατριώτης. Συμφωνήσαμε επίσης στην άρνηση ενσωμάτωσης στην Ευρώπη. Πάντα θεωρούσα την Τουρκία ως μια φίλη χώρα, μια χώρα σύμμαχο, ιδιαίτερα την εποχή της σοβιετικής απειλής. Όμως, παρ' όλα αυτά, δεν πιστεύω ότι είναι ευρωπαϊκή χώρα, ακόμα κι αν η Τουρκία έχει ένα μέρος της επικράτειάς της, μικρό, είναι η αλήθεια, στην Ευρώπη. Προφανώς, είναι μια χώρα που λειτουργεί ως γέφυρα μεταξύ Ευρώπης και Ασίας, αλλά που δεν ανήκει στον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Είμαι ήδη ενάντια στην αρχή της σημερινής ομοσπονδιακής Ευρώπης. Αλλά, ακόμη και στο πλαίσιο της Ευρώπης των εθνών, πιστεύω ότι η Τουρκία δεν έχει θέση. Πράγμα που δεν συνεπάγεται καμία εχθρότητα προς τους Τούρκους. Με τον ίδιο τρόπο, αν και νιώθω μεγάλη συμπάθεια για τους Ρώσους, δεν πιστεύω ότι πρέπει να μπουν στην Ευρώπη. Η Ρωσία είναι από μόνη της μια αρκετά μεγάλη οντότητα, αρκετά περίπλοκη και δεν χρειάζεται να φέρει τα προβλήματά της σε μια ομάδα, ακόμη και σε αυτήν της Ευρώπης των εθνών, η οποία βρίσκεται ήδη αντιμέτωπη με έναν σημαντικό αριθμό αντιφάσεων. Την ίδια άποψη έχει και ο Νετζμετίν Ερμπακάν και εκστρατεύει κατά της εισόδου της χώρας του στην Ευρώπη, θέση κατεξοχήν κατανοητή για έναν ανατολίτη και έναν μουσουλμάνο.
Δημοσιογράφος: Ακόμα στο θέμα των σχέσεων μεταξύ Γαλλίας και Τουρκίας, πιστεύετε, εκ των υστέρων, ότι η Γαλλία έκανε καλά που δεν προσχώρησε στην «Ιερή Λίγκα», αυτόν τον χριστιανικό συνασπισμό που ένωσε την Ισπανία, τη Βενετία και την Αγία Έδρα, κατά τη Μάχη του Lepanto το 1571, εκεί όπου γνώρισε την ήττα ο οθωμανικός στόλος; Με άλλα λόγια, τα στρατηγικά συμφέροντα της Γαλλίας και μόνο ήταν ανώτερα από την ιδέα που θα μπορούσε να είχε κανείς για τον χριστιανικό και ευρωπαϊκό πολιτισμό;
Jean-Marie Le Pen: Αυτή είναι μια ερώτηση που θα μπορούσε να προκαλέσει ατελείωτες συζητήσεις. Είναι αλήθεια ότι ο Φραγκίσκος Α', αθετώντας κατά κάποιο τρόπο την παράδοση της αλληλεγγύης των χριστιανών πριγκίπων, είχε συνάψει μια συνθήκη με τον Σουλτάνο Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή, με στόχο να παρακάμψει την ισχυρή αυτοκρατορία του Καρόλου Ε'. Στην πραγματικότητα, πιστεύω ότι δεν ήταν κακό για τη Γαλλία που έκανε αυτή τη συμμαχία και ότι οι Οθωμανοί έχασαν στο Lepanto. Με άλλα λόγια, δεν πρέπει να έχετε όλα τα αυγά σας σε ένα καλάθι!
Δημοσιογράφος: Όσον αφορά την Ευρώπη που πρεσβεύετε, αυτή των εθνών, πώς μπορούμε να φανταστούμε ότι κυρίαρχες χώρες των οποίων τα ιστορικά συμφέροντα συχνά διαφέρουν, θα μπορούσαν να ενωθούν;
Jean-Marie Le Pen: Η συρρίκνωση του κόσμου λόγω της ανάπτυξης των τεχνικών μεταφορών και της επικοινωνίας απαιτεί συντονισμό. Διότι, ενώ είναι αλήθεια ότι τα ευρωπαϊκά έθνη μπορεί να έχουν διαφορετικά, ακόμη και αντιφατικά, συμφέροντα, εντούτοις όλα μοιράζονται την ίδια αντίληψη των πραγμάτων, την ίδια φιλοσοφία, την ίδια οικονομία και, κατά συνέπεια, παρόλα αυτά παρουσιάζουν κοινά συμφέροντα. Είναι λοιπόν αυτά τα τελευταία που είναι πιθανό να ιδρύσουν την Ευρώπη των εθνών. Τα έθνη πρέπει φυσικά να διατηρήσουν ένα μεγάλο μέρος της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας τους προκειμένου να ακολουθήσουν τις πολιτικές που τους φαίνεται ότι εξυπηρετούν καλύτερα τα δικά τους συμφέροντα.
Δημοσιογράφος: Πού θα τοποθετούσατε τις τρέχουσες απειλές και κινδύνους που θα πρέπει να αντιμετωπίσει η Ευρώπη;
Jean-Marie Le Pen: Η Νέα Παγκόσμια Τάξη, χωρίς αμφιβολία, ένα έργο που δεν κρύβει, ή κρύβει άσχημα, την επιθυμία του να καταργήσει τα έθνη και τις συλλογικές σχέσεις που υπάρχουν μεταξύ των ατόμων, συμπεριλαμβανομένης, για παράδειγμα, της οικογένειας.
Δημοσιογράφος: Είναι πιθανό να δούμε σε αυτήν την παγκοσμιοποίηση ένα είδος φύλλου συκής για τον αμερικανικό εθνικισμό ή μήπως αυτό το φαινόμενο εντοπίζεται σε ένα ακόμη υψηλότερο επίπεδο;
Jean-Marie Le Pen: Δεν πιστεύω ότι είναι φύλλο συκής για τον αμερικανικό εθνικισμό. Εδώ προφανώς έχουμε να κάνουμε με πολύ περίπλοκα φαινόμενα και δεν είναι δυνατόν να τα επιλύσουμε με απλούς τύπους. Η αμερικανική ηγεμονία εκφράζει μια ανισορροπία παγκόσμιων δυνάμεων και την εξαφάνιση, προσωρινή χωρίς αμφιβολία, της πρώην Σοβιετικής Ένωσης ή μάλλον της ισχύος της Ανατολικής Ευρώπης. Έτσι, φυσικά, από ένα είδος μηχανικής κλίσης, η αμερικανική δύναμη οδηγείται στο να γίνει απόλυτη. Άρα στην πραγματικότητα ολοκληρωτική. Επομένως, δεν είναι επιθυμητό να προσφερθεί κανείς για την ανάπτυξη αυτής της ηγεμονίας δημιουργώντας ένα μέσο όπως μια ομοσπονδιακή Ευρώπη, που γνωρίζουμε εκ των προτέρων ότι είναι ουσιαστικά υπό τις εντολές των Ηνωμένων Πολιτειών.
Δημοσιογράφος: Είναι αυτή η απόρριψη της παγκοσμιοποίησης το κοινό σημείο με όσους πολιτικούς συναντήσατε τους τελευταίους μήνες;
Jean-Marie Le Pen: Ναι, μεταξύ άλλων. Είναι το sine qua non της συμμαχίας. Ο κοινός εχθρός είναι αυτή η ηγεμονία που ουσιαστικά είναι εχθρική προς την εθνική ιδέα γενικά, προς τα έθνη ειδικότερα. Έτσι, οι υπήκοοι έχουν μεταξύ τους ένα σύνολο κοινών αξιών για τους πολιτισμούς, είτε είναι χριστιανοί είτε ακόμη και μουσουλμάνοι. Αυτές οι αξίες κυμαίνονται από τον πατριωτισμό έως τον σεβασμό για το παρελθόν, από την προσκόλληση στη γη, στην αγάπη για την οικογένεια και όλες τις αξίες που πηγάζουν από αυτήν: αλληλεγγύη, φιλανθρωπία, τιμή, αφοσίωση, θυσία κ.λπ.
Δημοσιογράφος: Πρόσφατα κάνατε ένα ταξίδι στη Ρουμανία. Είστε γνωστός σε εκείνη τη χώρα, ποιες ήταν οι αντιδράσεις όταν σας συναντούσαν στο δρόμο;
Jean-Marie Le Pen: Χάρη στην τηλεόραση, ένας πολιτικός γίνεται γρήγορα γνωστός και μάλλον, εκτός από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, είμαι ένας από τους πιο γνωστούς Γάλλους πολιτικούς στον κόσμο. Γιατί, ίσως, είμαι και ο μεγαλύτερος! Οι αντίπαλοί μου είναι πάρα πολλοί: κατά συνέπεια, επωφελούμαι από ένα μηχανικό φαινόμενο δημοτικότητας: συχνά μιλούν για μένα! Όμως, όταν βρίσκεσαι σε επίσημη επίσκεψη, δεν έχεις πολλές ευκαιρίες να τριγυρνάς. Γίνονται πολλές συναντήσεις, συγκεντρώσεις, εκδηλώσεις μνήμης, επισκέψεις. Παρ' όλα αυτά, είναι δυνατό να δείτε έναν ορισμένο αριθμό πραγμάτων και να ανταλλάξετε ιδέες με άτομα που σας επιτρέπουν να αξιολογήσετε καλύτερα τις αντιδράσεις του πληθυσμού. Υπάρχει επίσης ο τόνος του Τύπου που, στην προκειμένη περίπτωση, δεν μου φάνηκε ουσιαστικά εχθρικός. Μην ξεχνάτε ότι η Ρουμανία είναι μια γαλλόφιλη χώρα, με μια γλώσσα που προέρχεται από τα λατινικά, μια γλώσσα που λέγεται ότι είναι πιο κοντά στα λατινικά από οποιαδήποτε άλλη. Eίναι μια χώρα που βγαίνει από τον κομμουνισμό και διέρχεται μια δύσκολη οικονομική περίοδο. To Κόμμα της Μεγάλης Ρουμανίας που επισκεφτήκαμε είναι ένα από τα πιο σημαντικά, με πολλούς βουλευτές και γερουσιαστές. Είναι επίσης ένα κόμμα ποιητών: ο γερουσιαστής Cornéliu Vadim Tudor, ο πρόεδρός του, είναι ο ίδιος συγγραφέας και ποιητής. Ο Paunescu, ο οποίος είναι ο μεγαλύτερος Ρουμάνος ποιητής, μπήκε στο κόμμα του Tudor με την ευκαιρία της επίσκεψής μας, μαζί με όλα τα μέλη του κόμματός του.
Δημοσιογράφος: Ένα κόμμα ποιητών, αυτό είναι υπέροχο! Μία αλλάγη σε σχέση με τα κόμματα των τεχνοκρατών;
Jean-Marie Le Pen: Αλλά η ποίηση δεν είναι μόνο υπέροχη, δεν είναι μόνο γοητευτική. Θυμηθείτε την ιρλανδική επανάσταση του 1916, η οποία ηγήθηκε από ποιητές, συμπεριλαμβανομένου του Patrick Pearse. Η ποίηση είναι κάτι παραπάνω από ποίηση. Η ποίηση παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή στη Ρουμανία. Η ποίηση είναι μια σύλληψη του κόσμου, μια άσκηση πνευματικότητας που εφαρμόζεται στη ζωή. Η πολιτική δεν είναι τίποτα άλλο από την ποίηση στην πράξη. Προσωπικά με εντυπωσιάζει ο αυθορμητισμός, το σθένος και, πώς να το πω, η συναισθηματικότητα των ηγετών αυτών των ανατολικών χωρών. Σαφώς, καλύπτουν ένα έλλειμμα ελεύθερων σχέσεων και αγάπης. Κάτω από τον ζυγό των σοβιετικών δικτατοριών γνώρισαν μια μακρά ασκητεία. Έχουν μία θεμιτή φιλοδοξία για υλική ευημερία, αλλά και για άλλα ανώτερα συναισθήματα. Από αυτή την άποψη, θα ήταν απολύτως λυπηρό αν ήταν ο πολιτισμός του Big Brother, και των Mac Donalds η μοναδική σκέψη που θα ικανοποιούσε αυτές τις ανάγκες.
Δημοσιογράφος: Παραδόξως, μπορούμε να θεωρήσουμε ότι αυτή η κομμουνιστική μολυβένια κουβέρτα τους προστάτευε από την αμερικανική κουλτούρα για μεγάλο χρονικό διάστημα;
Jean-Marie Le Pen: Παραδόξως και, πολύ σχετικά, ναι. Αν βρεθείτε σε μια φυλακή στο Αζαξιό, πιθανότατα θα σας αποτρέψει από το να κρυώσετε…
Δημοσιογράφος: Ποια είναι η θέση σας για το Ισραηλινο-Παλαιστινιακό ζήτημα;
Jean-Marie Le Pen: Ο παλαιστινιακός λαός υφίσταται ένα πραγματικό μαρτύριο, αφού τα δικαιώματα που έχουν αναγνωριστεί από τον ΟΗΕ στη δική του γη δεν γίνονται σεβαστά. Είναι μια χώρα και ένας λαός που ζει σε τρομερή φτώχεια. Ακόμα πιο τρομερό, θα μπω στον πειρασμό να πω, από αυτό που κατακλύζει το Ιράκ. Στο Ιράκ, υπάρχει μια γενοκτονία που διαπράττεται και καθοδηγείται από τις Ηνωμένες Πολιτείες με τη συνενοχή της Ευρώπης αλλά τουλάχιστον έχουν διατηρήσει μια κυβέρνηση, θεσμούς, εθνική ομοιογένεια. Υποφέρουν και πεθαίνουν… Αλλά στο σπίτι τους. Ενώ ο ΟΗΕ και τα έθνη που τον συνθέτουν έχουν αποδειχθεί ανίκανα να επιβάλουν μια δίκαιη λύση στην Παλαιστίνη. Προσωπικά, έχω από καιρό αναγνωρίσει το δικαίωμα των Ισραηλινών να έχουν μια πατρίδα, αλλά αυτό το δικαίωμα δεν μπορεί να υπάρξει εάν δεν έχει ως συνέπεια αυτό των Παλαιστινίων να έχουν μια ελεύθερη και κυρίαρχη πατρίδα...»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου