Στις 4 Ιουλίου 1930 ο Όττο Στράσσερ με το κείμενο του «Οι Σοσιαλιστές Εγκαταλείπουν το NSDAP» ανακοινωσε την αποχώρηση του από το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα, αναλύοντας όλους τους λόγους που οδήγησαν σε αυτό το «διαζύγιο». Στο ίδιο κείμενο κάνει αναφορά σε μία επιστολή που έστειλε ο Αδόλφος Χίτλερ προς τον Γκαουλάιτερ του Βερολίνου, Γκέμπελς, ζητώντας σε αυτή την ανελέητη εκκαθάριση του Κόμματος από τους «Μπολσεβίκους των Σαλονιών». Ο γελοίος όρος «Μπολσεβίκος των Σαλονιών» ήταν μία κωμική επινόηση του Αδόλφου Χίτλερ για να καταδείξει ότι η «στρασσερική» φράξια του Κόμματος αποτελούταν άπο, δήθεν, αμπελοφιλοσόφους οι οποίοι δεν είχαν καμία ουσιαστική και ακτιβιστική προσφορά αλλά συζητούσαν την «επανάσταση» και τον «σοσιαλισμό» στην ασφάλεια των σαλονιών τους. Η επιστολή που δημοσιεύθηκε δημόσια στις 3 Ιουλίου 1930 (μία ημέρα προτού δημοσιέυσει ο Όττο το δικό του κείμενο) στην βερολινέζικη εθνικοσοσιαλιστική εφημερίδα «Der Angriff» αναδημοσιεύεται στα ελληνικά από τις «ΜΑΥΡΕΣ ΛΕΓΕΩΝΕΣ» για λόγους ιστορικού ενδιαφέροντος. Άξιο αναφοράς είναι πάντως πως η «εκκαθάριση» άφησε ανέπαφο τον Γκρέγκορ Στράσσερ ο οποίος έμεινε πιστός στον «Φύρερ» μέχρι το 1932.
Η επιστολή που έστειλε ο Αδόλφος Χίτλερ στον Γιόσεφ Γκέμπελς το 1930 αναφορικά με την δίωξη των «στρασσερικών» από το NSDAP
Μόναχο, 30η Ιουνίου 1930
Δρ. Γιόσεφ Γκέμπελς,
Γκάουλαιτερ του Βερολίνου
Ως υπέυθυνος Αρχηγός του NSDAP, παρατηρώ εδώ και μήνες ορισμένες προσπάθειες να προκληθεί διχόνοια, σύγχυση και ανυπακοή στις τάξεις του Κινήματος. Κάτω από τη μάσκα της επιθυμίας να αγωνιστούμε για τον σοσιαλισμό, υποστηρίζεται μία πολιτική που ανταποκρίνεται πλήρως στους σχεδιασμούς των εβραιοφιλελεύθερων-μαρξιστών αντιπάλων μας. Αυτό το οποίο επιζητούν αυτοί οι κύκλοι, συμβιβάζεται πλήρως με τις επιθυμίες των εχθρών μας, από το Κόκκινο Λάβαρο (Rote Fahne) μέχρι την εφημερίδα του Χρηματιστηρίου της Φρανκφούρτης (Frankfurter Borsenzeitung)[1]. Θεωρώ λοιπόν απαραίτητο να διωχθούν ανελέητα και χωρίς καμία εξαίρεση αυτά τα στοιχεία από το Κόμμα.
Όσο θα ηγούμαι του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος, δεν πρόκειται να επιτρέψω να καταστεί αυτό λέσχη ψευδοδιανοουμένων ή χαοτικών μπολσεβίκων των σαλονιών. Αντιθέτως, θα παραμείνει αυτό που είναι σήμερα, μία πειθαρχημένη οργάνωση που δεν δημιουργήθηκε για να ικανοποιεί τη δογματική παρωδία των «πολιτικά περιπλανώμενων»[2], αλλά για να παλέψει για μία μελλοντική Γερμανία στην οποία οι έννοιες των τάξεων θα έχουν καταρρεύσει και ο αναγεννημένος γερμανικός λαός θα διεκδικεί τη μοίρα του.
Πριν μερικά χρόνια, αγαπητέ Δόκτωρα Γκέμπελς, σας όρισα στη πιο δύσκολη θέση του Ράιχ. Σήμερα πρέπει να σας ζητήσω, επιδιώκοντας να εφαρμόσετε το καθήκον που επιβάλει αυτή η θέση, να πραγματοποιήσετε τη πιο ανελέητη εκκαθάριση του Κόμματος στο Βερολίνο από αυτά τα βλαβερά στοιχεία. Έδωσα εντολή στην Επιτροπή Ερευνών Ράιχ (Uschla)[3] να σας συμπαρασταθεί με κάθε δυνατό τρόπο. Συμπεριφερθείτε αδίστακτα και σκληρά. Θα ήθελα να εκφράσω εκ των προτέρων τις ευχαριστίες μου και την εκτίμηση μου για τη πραγματοποίηση αυτής της εργασίας. Έχετε στο πλευρό σας όλο το Κίνημα, ολόκληρο το ηγετικό επιτελείο (Fuhrerstab), τα SA και τα SS καθώς και κάθε δημόσιο εκπρόσωπο του Κόμματος.
Λοιπόν, αναλάβετε δράση! Η ηγεσία του Κόμματος (Reichsparteifuhrung) θα κάνει ότι είναι απαραίτητο για να επιβάλει τη θέληση σας και να προωθήσει τη συμμόρφωση με τις οδηγίες σας.
Με γερμανικούς χαιρετισμούς!
Με εκτίμηση Αδόλφος Χίτλερ, πρόεδρος του Κόμματος.
Πρωτοδημοσιεύθηκε στη «Der Angriff» στις 3 Ιουλίου 1930
[1]: Το «Κόκκινο Λάβαρο» (Rote Fahne) ήταν η επίσημη εφημερίδα του KPD (Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας). Ιδρύθηκε το 1918 από τον Κάρλ Λίμπκνεχτ και τη Ρόζα Λούξεμπουργκ και αποτελούσε το κεντρικό όργανο της Ένωσης Σπαρτακιστών πριν αυτή εξελιχθεί στο Κομμουνιστικό Κόμμα. Η εφημερίδα Frankfurt Stock - Market Gazzete (Frankfurter Borsenzeitung) ιδρύθηκε το 1867 και ήταν η πιο σημαντική εφημερίδα οικονομικών ζητημάτων στη Γερμανία. Από τους εθνικοσοσιαλιστές θεωρήθηκε ότι προάγει τα χρηματιστηριακά και καπιταλιστικά συμφέροντα.
[2]: «Πολιτικά Περιπλανώμενοι» - η λέξη που χρησιμοποιεί ο Χίτλερ στο γερμανικό κείμενο είναι «Wanderwogel» που κυριολεκτικά μεταφράζεται ως «αποδημητικά πουλιά». O όρος εδώ έχει διττή σημασία πέρα από την απόρριψη του Χίτλερ προς τους εσωκομματικά αντιπολιτευόμενους του. Το «Wanderwogel» ήταν το όνομα που δόθηκε σε μία ομάδα προσκοπικών οργανώσεων που αναπτύχθηκαν από τη γερμανική νεολαία γύρω στα τέλη του 1800, ως επιθυμία να βρεθεί ξανά σε επαφή με τη φύση και τη Πατρίδα. Μετά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο το Wanderwogel εξελίχθηκε σε Bundische Jugend που συχνά είχαν έναν πιο ρητό πολιτικό προσανατολισμό. Πολλά από τα μέλη του NSDAP αλλά και άλλων εθνικιστικών κινημάτων προήλθαν από τους Wanderwogel, έτσι ο Αδόλφος χρησιμοποιώντας το συγκεκριμένο χαρακτηρισμό δεν υπονοεί μόνο ότι οι «στρασσερικοί» είναι «περιπλανώμενοι» με στόχο να σπείρουν τη διχόνοια και να επιβάλουν τις απόψεις τους, αλλά τους συγκρίνει και με τους πολιτικούς προσκόπους, παιδάκια που παίζουν με στολές και σημαίες και πιστεύουν σε ουτοπικά ιδανικά.
[3]: «Επιτροπή Ερευνών Ράιχ» - γραμμένο στο γερμανικό κείμενο από τον Χίτλερ ως «Reich Untersuchung und Schlichtungs-Ausschuß» ή «Επιτροπή Ερευνών και Διακανονισμών» (RUSchlA). Η RUSchlA ιδρύθηκε από τον Χίτλερ το 1926 για να επιλύει εσωτερικές διαφορές εντός του Κόμματος. Λειτουργούσε σε πολλαπλά επίπεδα για να ταιριάζει με τον οργανωτικό μηχανισμό του Κόμματος ενώ εμπεριείχε και το περιφερειακό USchlA που διαιτήτευε διαφορές κατωτέρου επιπέδου. Το Δεκέμβριο του 1933 ψηφίστηκε νομοθεσία που καθιέρωσε τη νομική του ενότητα με τον κρατικό μηχανισμό και έτσι τα RUSchlA/USchlA λειτουργούσαν παράλληλα με τα υπάρχοντα δικαστήρια ως ξεχωριστός κλάδος του νομικού συστήματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου