To ακόλουθο άρθρο δημοσιεύθηκε στα τέλη Σεπτεμβρίου του 2001 στο περιοδικό «Resistance», το έντυπο της γαλλικής εθνικιστικής οργάνωσης «Unite Radicale». Συνοδεύεται από τα δελτία τύπου που ανήρτησε τότε η οργάνωση για να καλύψει την εξέλιξη των γεγονότων. Όλα αναφέροντα στις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης και τα όσα ακολούθησαν. Ο λόγος που το άρθρο αναδημοσιεύεται αυτή την περίοδο είναι επειδή είναι αρκετά επίκαιρο με τα όσα συμβαίνουν στην Μέση Ανατολή και τις δικαιολογίες που εξακολουθεί να χρησιμοποιεί ο αμερικανοσιωνιστικός ιμπεριαλισμός για να υποστηρίζει τις παρεμβάσεις του.
«Όλοι συγκινήθηκαν, στις 11 Σεπτεμβρίου, από το θέαμα των Νεοϋορκέζων παράπλευρων θυμάτων της επίθεσης που μόλις είχε γίνει στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου.
Ωστόσο για μένα δεν ήταν η πρώτη φορά – σε αντίθεση με πολλούς – που συγκινήθηκα από το θέαμα του νεκρού άμαχου πληθυσμού.
Είχα ήδη νιώσει έτσι όταν διάβαζα τις αφηγήσεις για τον αδιάκριτο βομβαρδισμό ευρωπαϊκών πόλεων τη δεκαετία του 1940, καθώς και όταν διάβαζα για το μαρτύριο της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι.
Ως παιδί, σοκαρίστηκα όταν είδα τηλεοπτικά ρεπορτάζ όπου B52 βομβάρδιζαν με ναπάλμ βιετναμέζικα χωριά ατιμωρητί.
Συγκινήθηκα ξανά πιο πρόσφατα όταν στοχοποιήθηκαν οι άμαχοι πληθυσμοί της Λιβύης, του Ιράκ και της Σερβίας.
Εξακολουθούσαν να με συγκινούν τα βάσανα των παιδιών και των αμάχων στο Ιράκ, το Σουδάν, τη Λιβύη και την Κούβα ως αποτέλεσμα του εμπάργκο ή των οικονομικών κυρώσεων που επιβλήθηκαν στις χώρες τους.
Κάθε φορά, ο ένοχος αυτών των απάνθρωπων πράξεων, αυτών των εγκλημάτων πολέμου, είχε ένα όνομα: ΗΠΑ.
Όπως πολλοί, έτσι και εγώ πίστευα ταυτόχρονα ότι τελικά υπήρχε μια έμφυτη δικαιοσύνη. Έπειτα, τη συγκίνηση και τον οίκτο διαδέχθηκε η αηδία.
Η αηδία να βλέπεις πολιτικούς από όλη τη Δύση να σπεύδουν να ανανεώσουν την υποταγή τους στην Ουάσινγκτον, να ακούς την άμεση αμερικανολατρική επίθεση των μέσων ενημέρωσης, να διαβάζεις από τις πένες των δημοσιογράφων τους πιο ωμούς όρκους ακλόνητης πίστης στον αληθινό τους αφέντη, να μας βλέπεις να βυθιζόμαστε σε ένα εθνικό πένθος που ποτέ πριν δεν είχαμε απονείμει στους δικούς μας υπηκόους.
Η αηδία να βλέπεις ξαφνικά αυτούς που δημιούργησαν το Ισλαμιστικό Γκόλεμ – εκπαιδεύοντας τον Μπιν Λάντεν από τη CIA, ευνοώντας μουσουλμάνους φονταμενταλιστές για να αντιμετωπίσουν την PLO ή τα προοδευτικά αραβικά καθεστώτα, επιτρέποντας τη νίκη των μουτζαχεντίν στο Αφγανιστάν, εξοπλίζοντας τον UCK στο Κοσσυφοπέδιο, κ.λπ. – να θέλουν ξαφνικά να μας χρησιμοποιήσουν ως βοηθούς σε έναν πόλεμο εναντίον του «δημιουργήματος» τους.
Ας είμαστε σαφείς. Δεν είμαι καθόλου αντίθετος σε μια μετωπική μάχη κατά του ισλαμισμού.
Αλλά αν πρόκειται να διεξαχθεί αγώνας εναντίον του, πρέπει να διεξαχθεί στην ήπειρό μας. Ωστόσο, οι ίδιοι άνθρωποι που θα ήθελαν να μας δουν να κινητοποιούμαστε για να υποστηρίξουμε την αστερόεσσα είναι αυτοί που χθες απαγόρευσαν στη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν να πολεμήσει την ισλαμική τρομοκρατία στην Τσετσενία και που σήμερα δικάζουν τον Μιλόσεβιτς για έγκλημα πολέμου, του οποίου το μόνο έγκλημα ήταν ότι αντιτάχθηκε στον ισλαμισμό στο Κοσσυφοπέδιο.
Αν πρόκειται να διεξαχθεί αγώνας κατά του Ισλαμισμού, αυτός πρέπει να διεξαχθεί στη Γαλλία, όπου η ανεξέλεγκτη μετανάστευση αποτελεί κινητήρια δύναμη. Ωστόσο, οι ίδιοι άνθρωποι που θα ήθελαν να κινητοποιηθούμε για να υποστηρίξουμε τις ΗΠΑ είναι αυτοί που διώκουν τους ακτιβιστές για την υπεράσπιση της ταυτότητας στη Γαλλία και την Ευρώπη όταν αντιτίθενται στην εισβολή μεταναστών και στον εξισλαμισμό της ηπείρου μας.
Γι' αυτό πιστεύω ότι η μόνη δίκαιη θέση για τους εθνικιστές της χώρας μας είναι να δηλώσουν ότι ο πόλεμος που έρχεται δεν είναι δικός μας πόλεμος, ότι η ουδετερότητα είναι αυτονόητη απέναντι στις μακρινές και άχρηστες επιχειρήσεις που επιβάλλουν οι ΗΠΑ και ότι αν ο ισλαμισμός πρέπει να καταπολεμηθεί και να εξαλειφθεί, αυτό πρέπει να γίνει στην ήπειρό μας, στο έδαφός μας και ότι για να συμβεί αυτό, είναι πάνω απ' όλα απαραίτητο να τεθεί τέλος στη μετανάστευση, η οποία αποτελεί το έδαφος αναπαραγωγής και το στήριγμά του.
Γαλλική στρατιωτική επέμβαση; Ναι! Αλλά στις πόλεις της Γαλλίας ή στη Σανγκάτ, για την αποκατάσταση της πλήρους γαλλικής κυριαρχίας, όχι στα βουνά του Αφγανιστάν για να χρησιμεύσουν ως μεταφορείς νερού για τους στρατιώτες του θείου Σαμ.
Christian Bouchet
ΥΓ: Το βραβείο δημοσιογραφικής δειλίας πιθανότατα θα έπρεπε να πάει στον αρθρογράφο της Le Monde που έγραψε αυτή την ανθολογία: «Σε αυτή την τραγική στιγμή που οι λέξεις φαίνονται τόσο ανεπαρκείς για να εκφράσουν το σοκ που νιώθουμε, το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό μας είναι το εξής: είμαστε όλοι Αμερικανοί! Είμαστε όλοι Νεοϋορκέζοι! Πώς γίνεται να μην νιώθουμε, στην πραγματικότητα, όπως και στις πιο σοβαρές στιγμές της ιστορίας μας, βαθιά αλληλέγγυοι με αυτόν τον λαό και αυτή τη χώρα, τις Ηνωμένες Πολιτείες, στις οποίες είμαστε τόσο κοντά και στις οποίες οφείλουμε την ελευθερία μας, και επομένως την αλληλεγγύη μας;».
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Θέσεις της εθνικιστικής και ταυτοτικής οργάνωσης Unite Radicale (Ριζοσπαστική Ενότητα) σχετικά με τις επιθέσεις στις ΗΠΑ.
Καθώς το βαρύ πυροβολικό της φιλοαμερικανικής προπαγάνδας στα μέσα ενημέρωσης έχει εξαπολυθεί εδώ και σχεδόν μια μέρα, και πολιτικοί σε όλη τη Δύση ανανεώνουν την αφοσίωσή τους στην Ουάσινγκτον, η εθνικιστική και ταυτοτική οργάνωση Unite Radicale θέλει να διευκρινίσει τη θέση της.
Eνώ μπορούμε μόνο να θρηνήσουμε τα αθώα θύματα της τρομοκρατίας, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η τρομοκρατία που πλήττει τις ΗΠΑ είναι πολύ μικρή σε σύγκριση με αυτήν που προκαλούν σε ολόκληρο τον πλανήτη εδώ και περισσότερα από 50 χρόνια.
Αξίζει πράγματι να θυμηθούμε τις ευρωπαϊκές πόλεις που καταστράφηκαν από τον αδιάκριτο βομβαρδισμό των αεροπλάνων της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ· το μισό εκατομμύριο Ιάπωνες που εξατμίστηκαν στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, τους Βιετναμέζους που απανθρακώθηκαν από ναπάλμ των B52 του Θείου Σαμ· τους άμαχους πληθυσμούς της Τρίπολης, της Βαγδάτης και του Βελιγραδίου που βομβαρδίστηκαν από αμερικανικούς πυραύλους και μαχητικά αεροσκάφη· τα βάσανα των παιδιών και των αμάχων στο Ιράκ, το Σουδάν, τη Λιβύη ή την Κούβα λόγω του εμπάργκο ή των οικονομικών κυρώσεων που επιβλήθηκαν στις χώρες τους.
Ομοίως, ενώ η «ισλαμιστική τρομοκρατία» κατηγορείται για τις επιθέσεις, αξίζει να θυμόμαστε ότι αυτή η τρομοκρατία δημιουργήθηκε και εξοπλίστηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες για να πολεμήσει την ΕΣΣΔ στο Αφγανιστάν, την Ευρώπη στη Σερβία και να αποδυναμώσει την παλαιστινιακή αντίσταση στη Μέση Ανατολή. Αξίζει επίσης να θυμόμαστε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ανέκαθεν υποστήριζαν τα πιο φονταμενταλιστικά μουσουλμανικά κράτη και κινήματα εναντίον των κοσμικών αραβικών κρατών και κινημάτων.
Δελτίο Τύπου εκδόθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2001
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Είναι η Γαλλία αμερικανική πολιτεία;
Η γαλλική κυβέρνηση μόλις κήρυξε την αυριανή, Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου, ημέρα εθνικού πένθους προς τιμήν των θυμάτων των επιθέσεων στη Νέα Υόρκη και την Ουάσινγκτον. Με την ευκαιρία αυτή, οι Γάλλοι καλούνται να τηρήσουν τριών λεπτών σιγή.
Η Ριζοσπαστική Ενότητα (Unite Radicale) σημειώνει ότι η Γαλλία δεν κήρυξε εθνικό πένθος όταν Γάλλοι σκοτώθηκαν από βόμβες στον RER. Ούτε κήρυξε εθνικό πένθος μετά τα τραγικά ατυχήματα του Concorde ή της σήραγγας του Mont Blanc.
Έχει γίνει η Γαλλία αμερικανική πολιτεία;
Είναι ο θάνατος Γάλλων στη Γαλλία λιγότερο άξιος εθνικού πένθους από τον θάνατο Αμερικανών στην Αμερική;
Κάποιος θα μπορούσε να σκεφτεί έτσι... η αλήθεια μπορεί να βρίσκεται αλλού. Οι ηγέτες μας δεν αγαπούν τη Γαλλία ή τον λαό της. Από την άλλη πλευρά, είναι ένθερμοι συνεργάτες των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Ό,τι επηρεάζει τον κύριό τους επηρεάζει τους ίδιους περισσότερο από ό,τι επηρεάζει τον δικό τους λαό.
Δελτίο τύπου που εκδόθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2001
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Το εθνικιστικό και ταυτοτικό κίνημα Unite Radicale (Ριζοσπαστική Ενότητα) ζητά την δημιουργία μίας επιτροπής για την ουδετερότητα της Γαλλίας και της Ευρώπης.
Το εθνικιστικό και ταυτοτικό κίνημα Unite Radicale ξεκίνησε σήμερα, Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2001, κάλεσμα για τη δημιουργία μιας Επιτροπής για την ουδετερότητα της Γαλλίας και της Ευρώπης.
Καθώς οι αναφορές σε έναν πιθανό πόλεμο γίνονται ολοένα και πιο συχνές από τα στόματα των ηγετών των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, η Unite Radicale στοχεύει να φέρει κοντά όλους όσους αρνούνται να επιτρέψουν να χυθεί γαλλικό και ευρωπαϊκό αίμα σε έναν πόλεμο στον οποίο οι ευρωπαϊκοί λαοί δεν έχουν θέση.
Τον πόλεμο που θέλει να κηρύξει ο Μπους στον Ισλαμισμό, θέλει να τον κηρύξει σε ένα Γκόλεμ που η ίδια η κυβέρνηση της χώρας του δημιούργησε εκπαιδεύοντας τον Μπιν Λάντεν από τη CIA, ευνοώντας μουσουλμάνους φονταμενταλιστές για να αντιμετωπίσουν την PLO ή τα προοδευτικά αραβικά καθεστώτα, επιτρέποντας τη νίκη των μουτζαχεντίν στο Αφγανιστάν, εξοπλίζοντας τον UCK στο Κοσσυφοπέδιο, κ.λπ.
Αν πρόκειται να διεξαχθεί αγώνας κατά του Ισλαμισμού, πρέπει να διεξαχθεί στην ήπειρό μας. Ωστόσο, οι ίδιοι άνθρωποι που θα ήθελαν να μας δουν να κινητοποιούμαστε για να υποστηρίξουμε την αστερόεσσα είναι αυτοί που απαγόρευσαν στη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν να πολεμήσει την ισλαμική τρομοκρατία στην Τσετσενία.
Αν πρόκειται να διεξαχθεί αγώνας κατά του Ισλαμισμού, αυτός πρέπει να διεξαχθεί στη Γαλλία, όπου η ανεξέλεγκτη μετανάστευση αποτελεί κινητήρια δύναμη. Ωστόσο, οι ίδιοι άνθρωποι που θα ήθελαν να κινητοποιηθούμε για να υποστηρίξουμε το πανί με τα Αστέρια είναι αυτοί που διώκουν τους ακτιβιστές για την υπεράσπιση της ταυτότητας στη Γαλλία και την Ευρώπη όταν αντιτίθενται στην εισβολή μεταναστών και στον εξισλαμισμό της ηπείρου μας.
Γι' αυτόν τον λόγο, η Unite Radicale και η «Επιτροπή για την Ουδετερότητα της Γαλλίας και της Ευρώπης» θα αναπτύξουν ως θέμα της καμπάνιας τους την αντίθεσή τους στους μακρινούς και άσκοπους πολέμους που επιβάλλουν οι ΗΠΑ, την επιθυμία τους να εξαλειφθεί ο ισλαμισμός από την ήπειρό μας και να τεθεί τέλος στη μετανάστευση που αποτελεί το έδαφος αναπαραγωγής και το στήριγμά του.
Δελτίο Τύπου που εκδόθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2001
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου