Τόσο οι φιλοσιωνιστές δεξιοί όσο και τα αδερφάκια τους οι αριστεροί, οι αυτοαποκαλούμενοι «ProPal», αποτελούν έναν επιβλαβή καρκίνο για τους Ευρωπαίους Εθνικοεπαναστάτες, στο καυτό θέμα που αφορά την Παλαιστινιακή υπόθεση. Οι πρώτοι, οι δεξιοί, βασίζονται στην γελοία πεποίθηση ότι το Ισραήλ είναι ένα δυτικό κράτος, μέρος ενός κοινού πολιτισμού που θα πρέπει το ίδιο να υπερασπιστεί. Έτσι εκτός από το ότι αποδεικνύονται αξιοθρήνητοι, θλιβεροί και πρόθυμοι να δικαιολογήσουν τη γενοκτονία, προσβάλλουν την Ευρώπη και την απέραντη ιστορία της, εμποδίζοντας την αναβίωσή της και εκθέτοντας την σε ένα συνεχώς αυξανόμενο μεταναστευτικό χάος.
Οι δεύτεροι, οι αριστεροί, βασισμένοι στην ίδια υπόθεση με τους πρώτους - ότι το Ισραήλ είναι ένα κράτος λευκών Δυτικών - χρησιμοποιούν την Παλαιστινιακή υπόθεση για να προωθήσουν μια πονηρή, ηθικολογική προπαγάνδα, βαθιά αντιευρωπαϊκή και γεμάτη ενοχές και εγγυώμενοι στην de facto κυριαρχία του Ισραήλ, χωρίς να προσφέρουν καμία συγκεκριμένη βοήθεια στους Παλαιστίνιους. Εγκλωβισμένοι στα θλιβερά πολιτικά και ιδεολογικά τους όνειρα, ξαφνικά θυμήθηκαν σύνορα, πατρίδες και αντισιωνισμό!
Όπως πάντα, κάποιοι λίγοι, μακριά από όλους αυτούς, ενσαρκώνουν μια τρίτη θέση: Για μια ισχυρή Ευρώπη των λαών, ενός αληθινού σοσιαλισμού των Εθνών, υποστηρίζοντας την Παλαιστίνη, ενάντια στον σιωνιστικό, αμερικανικό και ρωσικό ιμπεριαλισμό, αλλά και ενάντια σε όλες τις τάσεις του Τρίτου Κόσμου και των μεταναστευτικών εισβολέων.
Και μέσα σε όλα αυτά, δεν πρέπει να ξεχνάμε ποιοι και ποιος ξεκίνησε τον αγώνα και την στήριξη για το Παλαιστινιακό. Πριν από πολλές δεκαετίες και με απόλυτη μυστικότητα, η φασιστική Ιταλία εργάστηκε εντατικά με σθένος και σχέδια, για να δημιουργήσει μια πατρίδα στους Άραβες της Παλαιστίνης. Δεν επρόκειτο μόνο για μια πολιτική υποστήριξη, αλλά για μια γνήσια υλική υποστήριξη. Μεταξύ 10 Σεπτεμβρίου 1936 και 15 Ιουνίου 1938, η φασιστική Ιταλία πλήρωσε στον Μεγάλο Μουφτή της Ιερουσαλήμ, ο οποίος ηγούνταν της εξέγερσης του Παλαιστινιακού λαού ενάντια στις βρετανικές στρατιωτικές δυνάμεις και την εβραϊκή μετανάστευση, περίπου 138.000 λίρες, ένα σημαντικό ποσό για την εποχή εκείνη. Αυτή η οικονομική συνεισφορά αποφασίστηκε από τον Mussolini μετά τον πόλεμο της Αιθιοπίας, όχι μόνο «λόγω της στάσης που έλαβε η Ιταλία απέναντι στον αραβικό εθνικισμό και για να ενοχλήσει τους Άγγλους», αλλά και σε ένδειξη τιμής στις αντιαποικιακές θέσεις του επαναστάτη σοσιαλιστή Mussolini και του πρώιμου φασισμού.
Εκτός από τα χρήματα, το Υπουργείο Εξωτερικών, αποφάσισε τότε να στείλει στους Παλαιστίνιους Μουτζαχεντίν μια σημαντική αποστολή όπλων και πυρομαχικών. Αυτό το υλικό που αποθηκεύτηκε για σχεδόν δύο χρόνια στο λιμάνι του Τάραντα της Νοτιου Ιταλιας, υποτίθεται ότι θα έφτανε, μέσω Σαουδαράβων μεσαζόντων στους Παλαιστίνιους, που συμμετείχαν στην πρώτη μεγάλη Ιντιφάντα για την ανατροπή του Χασεμιτικού βασιλείου της Υπεριορδανίας, τον τερματισμό του βρετανικού προτεκτοράτου, την παρεμπόδιση της άφιξης περαιτέρω Εβραίων και του σιωνιστικού σχεδίου στους Αγίους Τόπους.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1930, η Ιταλία ήταν το πρώτο Ευρωπαϊκό κράτος που υποστήριξε ενεργά τον αγώνα του παλαιστινιακού λαού για απελευθέρωση από τη βρετανική εντολή και το σιωνιστικό σχέδιο στους Αγίους Τόπους. Αυτό προκύπτει από την ανάλυση εγγράφων - επιστολών, σημειωμάτων και υπομνημάτων - από το γραφείο συντονισμού του Ιταλού Υπουργού Εξωτερικών και εκείνων που περιέχονται στην «Αλληλογραφία της Υπηρεσίας Στρατιωτικών Πληροφοριών σχετικά με διάφορα κράτη», που φυλάσσεται στα Αρχεία του Ιστορικού Γραφείου του Γενικού Επιτελείου Στρατού.
Kαι φυσικά, μετά από χρόνια, κάπου εκεί στη δεκαετία του 1970 και 1980, οι νεοφασιστική Ιταλική νεολαία, μακριά από ακροδεξιές και πατριωτικές αγκυλώσεις βουτηγμένες στο Ιουδαϊκό δηλητήριο, διαδήλωνε στους δρόμους υπέρ της Παλαιστίνης και ενάντια στον Αμερικανικό και Ισραηλινό ιμπεριαλισμό, ενώ η αριστερά ακόμη «θρηνούσε» τα εβραϊκά θύματα του Πολέμου... Συνθήματα όπως «Ο κάθε Παλαιστίνιος είναι ένας σύντροφος, ίδια χαρακώματα, ίδιος εχθρός» και «Οι πέτρες μας ενάντια στο μολύβι τους, σήμερα στην Παλαιστίνη, αύριο σε όλο τον κόσμο», έμειναν στην Ιστορία. Και εμείς συνεχίζουμε να φωνάζουμε. Παραμένουμε πιστοί σε όλα αυτά και αναγνωρίζουμε έναν μόνο κύριο εχθρό, τον Αμερικανισμό και τα επικίνδυνα παρακλάδια του, όπως η ακροδεξιά, που μονίμως λειτουργεί σαν πέμπτη φάλαγγα ενάντια στον σοσιαλισμό και το Έθνος. O αγώνας των Παλαιστίνιων δεν μπορεί παρά να βρει την αλληλεγγύη μας,όχι μόνο επειδή είναι δίκαιος, αλλά και λόγω του παραδείγματος που θέτει για όλους τους νέους Ευρωπαίους,που στερούνται τη βαθύτερη ταυτότητά τους, ενάντια στο Ιουδαϊκό κτήνος με την στήριξη των δολοφόνων ΗΠΑ. Για τον Σοσιαλισμό και την Πατρίδα!
Υπογραφές
Σαμουράι της Δύσης (Κωνσταντίνος Μποβιάτσος, Τάσος Σοφούλης)
Συντακτική Ομάδα «Μαύρος Κρίνος»
Συντακτική Ομάδα «Μαύρες Λεγεώνες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου