Ένα αντισιωνιστικό μέτωπο μετά τον πόλεμο των 6 ημερών από τον Henri Coston μέχρι τη Francoise Dior

 

Το 1969, επιχειρήθηκε μια τελική και εφήμερη πολιτική ένωση μετά τον Πόλεμο των Έξι Ημερών του Ιουνίου του 1967, με τον αντισιωνισμό ως δογματική βάση και κοινή αξία μιας ακροδεξιάς που ήθελε να είναι πρωτίστως «επαναστατική» και αντίθετη στη Δύση, και ως εκ τούτου δεν δίστασε να ασπαστεί την παλαιστινιακή υπόθεση, κυρίως μέσω κοσμικών αλλά εξαιρετικά βίαιων κινημάτων όπως το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PFLP). Ένα Ενωμένο Αντισιωνιστικό Μέτωπο σχηματίστηκε στο Παρίσι στις 6 Φεβρουαρίου, την επέτειο της εθνικής διαδήλωσης στην Πλας ντε λα Κονκόρντ το 1934, αλλά και μια ημέρα που συμβολίζει τον θάνατο του συγγραφέα Ρομπέρ Μπραζιγιάκ, ο οποίος πυροβολήθηκε μετά την καταδίκη του σε θάνατο για συνεργασία το 1945.

Σε αυτό το Μέτωπο, που αντιτίθεται στη «σιωνιστική οντότητα», μια συμβατική έκφραση για τους αντιπάλους που είναι αποφασισμένοι να υποστηρίξουν την ίδια την ύπαρξη του εβραϊκού κράτους, συμμετείχε ο Henri Coston (1910-2001), διευθυντής του περιοδικού Lectures françaises, ομόφωνα εκλεγμένος πρόεδρος ήταν ο Pierre Sidos (1927-2020), συνιδρυτή των διαλυμένων κινημάτων Jeune Nation και Occident, ο οποίος θα παρουσίαζε την υποψηφιότητά του λίγους μήνες αργότερα στις προεδρικές εκλογές του 1969 μετά την παραίτηση του Στρατηγού Ντε Γκωλ, ο Hubert Biucchi, αντιπρόεδρο της Εταιρείας Φίλων του Εντουάρ Ντρουμόν, o Marc Fredriksen (1936-2011), ηγέτη της FANE (Federation d'action nationale et européenne) που ιδρύθηκε το 1966 και η Françoise Dior. Όλοι συμμετείχαν στην πρώτη γενική συνέλευση. Ο στόχος αυτού του συλλόγου, που δηλώθηκε στη νομαρχία του Παρισιού, είναι «η καταπολέμηση των εβραϊκών επιρροών και της σιωνιστικής προπαγάνδας». Ωστόσο το Μέτωπο δεν προχώρησε, πέρα ​​από την καταστατική του σύσταση. 

Αυτή η προσέγγιση μεταξύ της Françoise Dior και της FANE ήταν βραχύβια. Είναι πιθανό ο Marc Fredriksen να σκέφτηκε την ανάπτυξη του κινήματός του μέσω της γυναικείας εκπροσώπησης, αλλά είναι προφανές ότι η ισχυρή προσωπικότητα της Françoise Dior φαινόταν ασύμβατη, συμπεριλαμβανομένης σε ένα ιδιαίτερα πολύ αρρενωπό σύμπαν, που χαρακτηρίζει αυτό το κίνημα. Είναι επίσης ο απόλυτος πειρασμός της Françoise Dior, η οποία σκέφτεται να εγκατασταθεί στη Γαλλία, ακόμα κι αν παραμένει απαγορευμένη από το Παρίσι.

ΠΗΓΗ