ΕΛΒΟ ξανά σε χέρια ελληνικά

 

του Αλέξη Ευσταθίου

Επί ημερών κυβερνήσεως Γιώργου Παναδρέου το 2010  η πατρίδα μπήκε στο 1ο Μνημόνιο την λεγόμενη Δανειακή Σύμβαση. Με το πρόσχημα ότι η Ελλάδα χρωστάει λεφτά στις Βρυξέλες οι Ευρωπαίοι εταίροι μαζί με την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έκλεισαν την ΕΛΒΟ στα πλαίσια της δανειστικής πολιτικής που ασκήθηκε σε βάρος της Ελλάδος. Μια τέτοια ενέργεια αποδυνάμωνε την Ελλάδα όχι μόνο οικονομικά αλλά κυρίως εθνικά καθώς η ΕΛΒΟ ήταν το σύμβολο της ελληνικής αυτάρκειας στην οπλική παραγωγή και όχι μόνο διότι η ΕΛΒΟ παρήγαγε και άλλα βαρέα οχήματα όπως λεοφωρεία κλπ. ενώ ταυτόχρονα μια τέτοια πολιτική απόφαση, μας άφηνε εκτεθειμένους απέναντι στην Τουρκία η οποία διατηρεί δική της παραγωγή οπλικών συστημάτων ενώ παράλληλα παίρνει εργολαβίες και από άλλες χώρες οπως την Ιαπωνία και την Ουγγαρία.

Μετά το 2012 επί ημερών συγκυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου, με τον πρώτο να παίρνει ένεκα των ημερών τα πατριωτικά εύσημα, ο ισραηλινός παράγοντας εισχώρησε στην Ελλάδα με διάφορες οικονομικές επενδύσεις, αρχής γενομένης πως η εθνική οικονομία είχε υποχωρήσει ελέω των ξένων πιέσεων. Αξίζει να σημειωθεί πως το ίδιο έτος η Ελλάδα διέκοψε τις εμπορικές σχέσεις που είχε με το Ιράν από το οποίο προμηθευόμασταν φθηνό πετρέλαιο.

Στο έτος 2025 η κυβέρνηση Μητσοτάκη ούσα ευθυγραμμισμένη με την πολιτική του δανεισμού, που περιγράψαμε παραπάνω, έκρινε σόφρων να πουλήσει την ΕΛΒΟ σε ισραηλινή εταιρεία με αποτέλεσμα πλέον επισήμως να μην υπάρχει τίποτα σε ελληνικά χέρια. Η κυβέρνηση θεώρησε πως οι Ισραηλινοί είναι οι πλέον κατάλληλοι για την ΕΛΒΟ ντύνοντας μάλιστα αυτή την αγοραπωλησία με τον μανδύα της Ελληνοισραηλινής συμμαχίας αποκρύπτοντας πως στην πραγματικότητα η ελληνική αμυντική βιομηχανία μπαίνει υπό ξένα συμφέροντα τα οποία ενδεχωμένος να ζημιώσουν την χώρα μας μελλοντικά τόσο σε εξωτερικά ζητήματα όσο και σε εσωτερικά καθώς εάν τα διεθνή συμφέροντα οξυνθούν η Ελλάδα θα είναι πεδίο ξένων αντιθέσεων.

Είναι υποκριτικό να μιλούν για αναβάθμιση της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας οι θιασώτες του νέο-φιλελευθερισμού όταν κατά την διάρκεια της τροικανής επιδιαιτησίας οι κυβερνήσεις απέκλεισαν μια σειρά από Έλληνες επιχειρηματίες οι οποίοι είχαν καινοτόμες ιδέες στον τομέα της οπλικής βιομηχανίας. Είναι επίσης αντιφατικό να ομιλούν για αναβάθμιση της ελληνικής βιομηχανίας όταν αυτή δεν βρίσκεται σε ελληνικά χέρια και σαφέστατα δεν παράγει για την πατρίδα υπό το πρίσμα της κοινής πολιτικής με πυρήνα το Αμυντικό Δόγμα.

Με λίγα λόγια η Ελλάδα έχει χάσει την εθνική της ανεξαρτησία και ως Εθνικιστές - Κοινωνιστές επιλέγουμε να μην σκιαμαχούμε και να βλέπουμε την πραγματικότητα κατάματα όσο οι ''σκληροί πατριώτες'' ονειρεύονται κόκκινες μηλιές ελέω Ελληνοισραηλινής συννενοήσεως ακόμα και αν το Ισραήλ αγοράζει κατεχόμενη Γη Ελλήνων  στην Κύπρο.