«Ένας πολίτης δεύτερης κατηγορίας, µε τέσσερις καταδίκες και οκτώ εκκρεμείς υποθέσεις; Τι ονειροπόλος!
Σε ένα άρθρο έγραψα ότι κάθε εθνικοσοσιαλιστής θα πρέπει να υπακούει στον εισαγγελέα της πολιτείας «όταν δεν υπάρχει άλλος τρόπος», ανεξάρτητα από το αν είναι σωστό ή λάθος. Για αυτό, ένα δικαστήριο στο Έλμπερφελντ µου επέβαλε πρόστιµο εκατό µάρκων για υποκίνηση αντίστασης κατά του εισαγγελέα.
Όταν ο Hans Hustert, που βρισκόταν στη φυλακή επειδἠ προσπάθησε να σκοτώσει τον Scheidamann [1], κατέστρεψε τα δόντια του απὀ το ἆθλιο φαγητό της φυλακής, άρχισα µια συλλογή χρημάτων για να μπορέσει να φτιάξει τα δόντια του. Ἑνα δικαστήριο στο Μόναχο µου επέβαλε πρὀστιµο 50 μάρκων για παράνομο ἐρανο.
Καθώς ένας απὀ τους τραυματισµένους συντρόφους µου επρόκειτο να υποβληθεἰ σε θεραπεία απὀ τον Εβραϊο γιατρό Λέβι, οργάνωσα έναν ἐρανο για να πάω αυτόν τον φτωχό εργάτη σε ἑναν Γερμανό γιατρὀ. Ένα δικαστήριο στο Μόναχο µου επέβαλε πρὀστιµο 15Ο μάρκων, για άλλη µια φορά για παράνομο ἐρανο.
Σε µια μαζική συνάντηση του NSDAP, πρὀτεινα να παρακολουθείται στενά ἑνας συντάκτης της «Der Tagunder», καθώς εἶχε αποκαλέσει µια συνάντηση του Χἶτλερ «σπίτι πιθήκων». Τον βρωμερὀ σπιούνο Carlotto Graetz, ο οποίος συκοφάντησε τον στρατιὠτη του μετώπου Αδόλφο Χίτλερ µε τους χειρὀτερους χαρακτηρισμούς και προσπάθησε να τον συνδέσει µε μαστροπούς και ιερόδουλες, τον αποκάλεσα εβραϊκὀ γουρούνι, προκειµένου να τον αναγκἁσω να κάνει μήνυση. Δεν έκανε μήνυση, αλλά ἐτσι κι αλλιώς καταδικάστηκα σε φυλάκιση έξι εβδομάδων λόγω "υποκίνησης σε βἰα χωρίς αποτέλεσµα".
Εκκρεμεί µια υπόθεση εναντίον µου επειδἠ υποτίθεται ότι αποκαλούσα τον Υποδιευθυντὴ της αστυνομίας Δρ. Weiss, «Isidor, ενώ το όνομα του εἶναι Bernhard.
Μια δεύτερη υπόθεση εκκρεμεί επειδἠ γελοιογράφησα τον προαναφερθέντα Bernhard Weiss ως Νέρωνα στην «Der Angriff», µε τη λεζάντα «Ο Bernhard παίζει µόνο άχαρους ρόλους».
Στη συνέχεια, υπάρχει και µια τρίτη περίπτωση, επειδἠ η «Der Angriff» τύπωσε µια γελοιογραφία του Bernhard Weiss πἰσω απὀ τη µάσκα ενὸς γαϊδάρου, "σαφώς αναγνωρίσιμη”, µε το κείµενο ὁτι «στην κατάσταση ἑκτακτης ανάγκης, οποιοσδήποτε γάιδαρος μπορεί να κυβερνήσει».
Μια τέταρτη υπόθεση εκκρεμεί για να µε αναγκάσουν να αποκαλύψω ποιος εἶναι ο Orje. [2]
Μια πέμπτη εκκρεµἠς υπόθεση ισχυρίζεται ότι πἀτησα το πὀδι ενός φτωχού εργάτη µε το αυτοκίνητο. Ισχυρίζονται ότι συνέβη πριν έναν χρόνο. Δεν έχω οδηγἠσει ποτὲ στη ζωή µου αυτοκίνητο, και την εν λόγω ηµέρα δεν βρισκόμουν καν στο Βερολίνο. Αλλά ο εισαγγελέας πιστεύει ότι το αυτοκίνητο εἰχε τον αριθµό 1 Α 2637, και ότι εἰμαι ο άνθρωπος που θα έκανε κάτι τἐτοιο. Η απἀντησή µου ότι δεν ξέρω να οδηγὠ και ότι δεν εἶχα ποτὲ δίπλωμα ἐκανε την κατηγορἰα πιο σοβαρή.
Ἐνημέρωσα έναν γνωστὀ κὀκκινο, που φωνάζοντας προσπαθούσε να διαλύσει µια συγκἐντρωση, ὀτι βρισκόταν σε συγκέντρωση του ΝSDΑΡ και ότι αν δεν το βούλωνε θα συγχωρούσαµε τα SA αν, σύμφωνα µε το νόµο, τον πετούσαν έξω. Αυτό οδήγησε σε µια έκτη εκκρεµἠ υπόθεση, για «υποκίνηση σε βἰα».
Τότε φημολογεῖται ὁτι αποκάλεσα την Δημοκρατία της Βαϊμάρης ἑνα παλιατζίδικο, στο οποίο οι πλειοδότες, οι δημαγωγοί και οι πολιτικοί γκρινιάζουν. Αυτό οδήγησε στην ἐβδομη υπόθεση, για «έκθεση της Δημοκρατίας σε κἰνδυνο».
Η όγδοη υπόθεση προέκυψε γιατί εἶπα ότι θα ἐρθει η µέρα που η συνειδητοποιηµένη, αποφασιστικἠ μειοψηφία θα βαδίσει ενάντια σε αυτό το κράτος των δειλών πλειοψηφιών, για να βάλει τέλος µε τη βἰα στην τοκογλυφία και την εκμετάλλευση. Κατηγορήθηκα για «απόπειρα προδοσίας». (! !)
Όπως μαθαΐνω απὀ αξιόπιστες πηγἑς, τέσσερις νἑες υποθέσεις βρίσκονται στα σκαριά. Τι αφορούν δεν ξέρω ακόµα. Αλλά αυτὀ δεν κάνει µεγάλη διαφορά. Χρειάζεται µόνο να ανοίξω το στόμα µου ἡ να χρησιμοποιήσω το στυλό µου για να δώσω στον εισαγγελέα της Δημοκρατίας αιτία για εργασία ενός µήνα.
Ποτέ δεν πἠρα χρυσἠ οδοντογλυφἰδα απὀ τον Barmat. [3]
Δεν φοράω μεταξωτό μπουρνούζι απὀ αυτόν.
Κατά τη διάρκεια του μεγάλου πληθωρισμού δεν πήρα οὖτε γκούλντεν οὖτε δολάρια απὀ αυτόν.
Ποτέ δεν καταπάτησα τον γερμανικὁ λαό ἡ την τιµή του. Αλλά πάντα πολεμούσα αυτούς τους δειλούς που εγκατέλειπαν την πατρίδα µας σε ανάγκη.
Το υπόγειο σύστηµα δεν θα µου δώσει βίλα που κοστίζει 190.000 μάρκα στο ἀμεσο μέλλον.
Κανείς δεν έχει την υπογεγραμμένη φωτογραφία µου στο γραφείο του.
Υπό τις συνθήκες που επικρατούν απὀ το 1918, δεν έχω καμία πιθανότητα να πετύχω κἁτι.
Και θέλετε πραγµατικά να µε ψηφίσετε;»
Το άρθρο δημοσιεύθηκε από τον Γιόσεφ Γκέμπελς στις 7 Μαϊου 1928 στην εφημερίδα «Der Angriff». Δημοσιεύθηκε λίγο πριν την Reichstagelection (στην οποία εξελέγη ο Γκέμπελς).
[1]: Ο Philipp Scheidemann ἦταν ηγετικό στέλεχος του SPD και Καγκελάριος το 1919.
[2]: Ο Orje ήταν πρωταγωνιστής μίας σατυρικής στήλης της «Der Angriff»
[3]: Ο Julius Barmat ήταν Εβραίος, εμπλεκόμενος σε μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο γνωστό και ως «Barmat - Skandal».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου