Για την σύγκρουση Ιράν - Ισραήλ

 

του Τάσου Σοφούλη

Ο πόλεμος μεταξύ Ιράν και Ισραήλ είναι πόλεμος ηθικός και κατ΄επέκταση στρατιωτικός. Στην ουσία συγκρούονται δύο κόσμοι, η παραδοσιακή ινδοευρωπαϊκή Περσία με το νεωτερικό Ισραήλ που λειτουργεί ως σφραγιδοφύλακας του πετρελαίου. Άλλωστε για αυτό η Αμερική επιδιώκει την ανατροπή του Χομεϊνί και μία ενδεχόμενη επαναφορά του Σάχη καθώς ο δεύτερος  ανέτρεψε κάποτε με πραξικόπημα τον Μοσαντέκ επειδή επιχείρησε την εθνικοποίηση των πετρελαίων.

Το Ιράν είναι παραγωγός χώρα πετρελαίου και πυρηνική δύναμη άρα ένα υποτακτικό στις ΗΠΑ Ιράν αποτελεί το ξεδόντιασμα του μη εβραϊκού κόσμου (όχι απαραίτητα αραβικού) στην Μέση Ανατολή, διότι κάπως έτσι αντισταθμίζει την ισχύ του μουσουλμανικού Σιιτικού κόσμου, και ενισχύει πρώτον τον Σαλαφισμό και δεύτερον το ίδιο το Ισραήλ το οποίο και επωφελήθηκε από την ανατροπή του Άσαντ στην Συρία στην οποία τώρα οι τζιχαντιστές με την ανοχή της Δύσης σφάζουν χιλιάδες χριστιανούς και αλαουίτες.

Το επιχείρημα περί θεοκρατίας στο Ιράν είναι ένα γελοίο νεοσυντηρητικό αφήγημα που αποσκοπεί στην νομιμοποίηση της οποιασδήποτε παρέμβασης στην περιοχή, ενός λεπτού σιγή για τους πασιφιστές τραμπικούς πους ως άλλοι John Lennon με ύφος Pepe the frog μας ανέλυαν γιατί πρέπει να βγεί ο Τράμπ προκειμένου να κλείσει πολέμους, την ίδια ώρα που τους ανοίγει προκειμένου να αναβαθμιστεί το Ισραήλ στην περιοχή και να επιβιώσει ελέω της (ψευδο)Δυτικής παρέμβασης.

Ο πόλεμος αυτός πρέπει να αναλυθεί ηθικά και όχι γεωπολιτικά, διότι είναι θέμα ηθικής να παραμείνει ο κόσμος ταυτοτικός και κυρίως ανεξάρτητος από διεθνείς θεσμούς οι οποίοι αποβλέπουν στην υποδούλωση όλων των παραδόσεων σε μία κεντρική εξουσία είτε αυτή εκφράζεται οικονομικά, είτε πολιτικά, είτε στρατιωτικά. Συνεπώς η σύγκρουση του Ιράν είναι η απάντηση στην παγκοσμιοποίηση πέραν από θρησκευτικούς μαχιναϊσμούς οι οποίοι λειτουργούν ως τα βολικά αφηγήματα.