Ισάμ Ζαχρεντίν: καταστράφηκε το μαυσωλείο του Λύκου της Ερήμου

 

Ο τάφος του Ισάμ Ζαχρεντίν, μίας κορυφαίας μορφής της Συριακής Αντίστασης κατά του ISIS, καταστράφηκε βάναυσα. Το μαυσωλείο και μνημείο του στη γενέτειρα του την Τάρμπα σαρώθηκε από ομάδες που δρούν υπέρ της διάβρωσης και της καταστροφής της Συρίας. 

To κτύπημα στον τάφο του Ζαχρεντίν είναι ένα μήνυμα, μία προσπάθεια να σβηστεί από την μνήμη ένα σύμβολο αντίστασης, πατριωτικού ηρωϊσμού και αγώνα για μία ενωμένη Συρία. Μία λεηλασία εκ μέρους της νέας συριακής ηγεσίας - που παρουσιάζεται ως «μετριοπαθείς αντάρτες» - που εξυπηρετεί την «βαλκανοποίηση» της Συρίας προς όφελος των Ηνωμένων Πολιτείων, του Ισράηλ και της Τουρκίας. 

Ο Ισάμ Ζαχρεντίν ήταν ο «Στρατιώτης των Συριακών Θερμοπυλών». Γεννημένος το 1961 στη Τάρμπα ξεκίνησε την στρατιώτικη του καριέρα στο κόμμα Μπάαθ και αργότερα εντάχθηκε στις ειδικές δυνάμεις των αλεξιπτωτιστών. Πολέμησε στη πρώτη γραμμή στα πιο καυτά θέρετρα του εμφυλίου πολέμου, από την Ντούμα μέχρι την Χόμς και από την Μπάμπα Αμρ μέχρι το Χαλέπι. Ωστόσο ο θρύλος του Ζαχρεντίν πλάστηκε στο Ντείρ εζ - Ζόρ. Για τέσσερα χρόνια η πόλη τελούσε υπό την πολιορκία του ISIS. Απομονωμένο, περικυκλωμένο και βομβαρδισμένο το προπύργιο των «Ασαντικών» φαινόταν καταδικασμένο να πέσει. Αντ΄αυτού ο Ζαχρεντίν επέμενε. Επίθεση πάνω στην επίθεση, οι άνδρες της 104ης ταξιαρχίας δεν τα παράτησαν. Ενώ οι ΗΠΑ «χτυπούσαν κατά λάθος» συριακές θέσεις αντί για θέσεις του ISIS, ο στρατηγός έστελνε βίντεο από τα χαρακώματα: «Ελάτε να μας πάρετε!». Στεκόταν στη πρώτη γραμμή με ένα γεράκι στο χέρι. Συνήθιζε να λέει: «Όποιος φοβάται τις βουνοκορφές θα ζεί για πάντα μέσα στις λακκούβες της λάσπης». Όταν τραυματίστηκε στο πόδι συνέχισε να πολεμά. Και όταν τελικά το ISIS απωθήθηκε, οι νάρκες ήταν αυτές που το στέρησαν την ζωή. Στις 18 Οκτωβρίου 2017, ένας εκρηκτικός μηχανισμός εξερράγη στον δρόμο Χαουίτζα-Σακρ. Πάρα πολλές μάχες, πάρα πολλοί εχθροί. Αλλά κανείς δεν κατάφερε ποτέ να τον λυγίσει όσο ήταν ζωντανός. Ο Ζαχρεντίν ήταν διοικητής, ήρωας, σύμβολο. Για την κοινότητα των Δρούζων, ήταν ηγέτης. Για τους Σύριους πιστούς, ένας θρύλος. Για τους στρατηγούς του χάους, ένα πρόβλημα. Γι' αυτό ατιμάστηκε: επειδή αντιπροσώπευε ένα όραμα για τη Συρία που απέρριπτε τόσο τον σεχταρισμό όσο και τον γεωπολιτικό κατακερματισμό. Μια αραβική, κοσμική, ισχυρή Συρία.